30. Gün: Mezmurlar & Özdeyişleri

☊ TCL02

30. Mezmur

Tapınak adanırken söylenen bir ilahi -
Davut'un mezmuru

1. Seni yüceltmek istiyorum, ya RAB,
Çünkü beni kurtardın,
Düşmanlarımı bana güldürmedin.
2. Ya RAB Tanrım,
Sana yakardım, bana şifa verdin.
3. Ya RAB, beni ölüler diyarından çıkardın,
Yaşam verdin bana, ölüm çukuruna düşürmedin.
4. Ey RAB'bin sadık kulları, O'nu ilahilerle övün,
Kutsallığını anarak O'na şükredin.
5. Çünkü öfkesi bir an sürer,
Lütfu ise bir ömür;
Gözyaşlarınız belki bir gece akar,
Ama sabahla sevinç doğar.
6. Huzur duyunca dedim ki,
"Asla sarsılmayacağım!"
7. Ya RAB, lütfunla beni güçlü bir dağ gibi
Sarsılmaz kıldın;
Ama sen yüzünü gizleyince,
Dehşete düştüm.
8. Ya RAB, sana sesleniyorum,
Rab'be yalvarıyorum:
9. "Ne yararı olur senin için dökülen kanımın,
Ölüm çukuruna inersem?
Toprak sana övgüler sunar mı,
Senin sadakatini ilan eder mi?
10. Dinle, ya RAB, acı bana;
Yardımcım ol, ya RAB!"
11. Yasımı şenliğe döndürdün,
Çulumu çıkarıp beni sevinçle kuşattın.
12. Öyle ki, gönlüm seni ilahilerle övsün, susmasın!
Ya RAB Tanrım, sana sürekli şükredeceğim.

60. Mezmur

Müzik şefi için - "Antlaşma Zambağı" makamında
Davut'un öğretici Miktamı
Davut'un Aram-Naharayimliler ve Aram-Sovalılar'la çarpıştığı ve
Yoav geri dönüp Tuz Vadisi'nde on iki bin Edomlu öldürdüğü zaman

1. Bizi reddettin, parladın bize karşı, ey Tanrı,
Öfkelendin; eski halimize döndür bizi!
2. Salladın yeri, yarıklar açtın;
Onar çatlaklarını, çünkü yer sarsılıyor.
3. Halkına sıkıntı çektirdin,
Sersemletici bir şarap içirdin bize.
4. Sancak verdin senden korkanlara,
Okçulara karşı açsınlar diye. Sela
5. Kurtar bizi sağ elinle, yardım et,
Sevdiklerin özgürlüğe kavuşsun diye!
6. Tanrı şöyle konuştu kutsal yerinde:
"Şekem'i sevinçle bölüştürecek,
Sukkot Vadisi'ni ölçeceğim.
7. Gilat benimdir, Manaşşe de benim,
Efrayim miğferim,
Yahuda asam.
8. Moav yıkanma leğenim,
Edom'un üzerine çarığımı fırlatacağım,
Filist'e zaferle haykıracağım."
9. Kim beni surlu kente götürecek?
Kim bana Edom'a kadar yol gösterecek?
10. Ey Tanrı, sen bizi reddetmedin mi?
Ordularımıza öncülük etmiyor musun artık?
11. Yardım et bize düşmana karşı,
Çünkü boştur insan yardımı.
12. Tanrı'yla zafer kazanırız,
O çiğner düşmanlarımızı.

90. Mezmur

Tanrı adamı Musa'nın duası

1. Ya Rab, barınak oldun bize
Kuşaklar boyunca.
2. Dağlar var olmadan,
Daha evreni ve dünyayı yaratmadan,
Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
3. İnsanı toprağa döndürürsün,
"Ey insanoğulları, toprağa dönün!" diyerek.
4. Çünkü senin gözünde bin yıl
Geçmiş bir gün, dün gibi,
Bir gece nöbeti gibidir.
5. İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün,
Sabah biten ot misali:
6. Sabah filizlenir, büyür,
Akşam solar, kurur.
7. Eriyip bitiyoruz senin öfkenden,
Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
8. Suçlarımızı önüne,
Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
9. Gazabından kısalıyor günlerimiz,
Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
10. Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor,
Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak;
En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor,
Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
11. Kim bilir gazabının gücünü?
Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
12. Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki,
Bilgelik kazanalım.
13. Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek?
Acı kullarına!
14. Sabah bizi sevginle doyur,
Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
15. Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa,
Kaç yıl çile çektirdinse,
O kadar sevindir bizi.
16. Yaptıkların kullarına,
Görkemin onların çocuklarına görünsün.
17. Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın.
Ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.

120. Mezmur

Hac ilahisi

1. Sıkıntıya düşünce RAB'be seslendim;
Yanıtladı beni.
2. Ya RAB, kurtar canımı yalancı dudaklardan,
Aldatıcı dillerden!
3. Ey aldatıcı dil,
RAB ne verecek sana,
Daha ne verecek?
4. Yiğidin sivri oklarıyla
Retem çalısından alevli korlar!
5. Vay bana, Meşek'te garip kaldım sanki,
Kedar çadırları arasında oturdum.
6. Fazla kaldım
Barıştan nefret edenler arasında.
7. Ben barış yanlısıyım,
Ama söze başladığımda,
Onlar savaşa kalkıyor!

150. Mezmur

1. RAB'be övgüler sunun!
Kutsal yerde Tanrı'ya övgüler sunun!
Gücünü gösteren göklerde övgüler sunun O'na!
2. Övgüler sunun O'na güçlü işleri için!
Övgüler sunun O'na eşsiz büyüklüğüne yaraşır biçimde!
3. Boru çalarak O'na övgüler sunun!
Çenkle ve lirle O'na övgüler sunun!
4. Tef ve dansla O'na övgüler sunun!
Saz ve neyle O'na övgüler sunun!
5. Zillerle O'na övgüler sunun!
Çınlayan zillerle O'na övgüler sunun!
6. Bütün canlı varlıklar RAB'be övgüler sunsun!
RAB'be övgüler sunun!

Süleyman'ın Özdeyişleri 30

Agur'un Özdeyişleri

1. Massalı Yake oğlu Agur'un sözleri:
Bu adam şöyle diyor:
"Yoruldum, ey Tanrım, yoruldum ve tükendim.
2. Gerçekten ben insanların en cahiliyim,
Bende insan aklı yok.
3. Bilgeliği öğrenmedim,
Kutsal Olan'a ilişkin bilgiden de yoksunum.
4. Kim göklere çıkıp indi?
Kim yeli avuçlarında topladı?
Suları giysisiyle sarıp sarmalayan kim?
Kim belirledi dünyanın sınırlarını?
Adı nedir, oğlunun adı nedir, biliyorsan söyle!
5. Tanrı'nın her sözü güvenilirdir,
O kendisine sığınan herkese kalkandır.
6. O'nun sözüne bir şey katma,
Yoksa seni azarlar, yalancı çıkarsın.
7. Ey Tanrı, iki şey diledim senden:
Ben ölmeden bunları esirgeme benden.
8. Sahtekârlığı, yalanı benden uzak tut,
Bana ne yoksulluk ne de zenginlik ver;
Payıma düşen ekmeği ver, yeter.
9. Yoksa bolluktan, 'Kimmiş RAB?' diye seni yadsır,
Ya da yoksulluktan çalar
Ve Tanrım'ın adını lekelemiş olurum.
10. "Köleyi efendisine çekiştirme,
Yoksa sana lanet eder, sen de suçlu çıkarsın.
11. Öyleleri var ki, babalarına lanet eder,
Annelerine değer vermezler.
12. Öyleleri var ki, kendilerini tertemiz sanırlar,
Oysa kötülüklerinden arınmış değiller.
13. Öyleleri var ki, kendilerinden üstün kimse yok sanır,
Herkese tepeden bakarlar.
14. Öyleleri var ki, dişleri kılıç, çeneleri bıçaktır,
Mazlumlarla yoksulları yutup yeryüzünden yok ederler.
15. Sülüğün iki kızı vardır, adları 'Ver, ver'dir.
Hiç doymayan üç şey,
'Yeter' demeyen dört şey vardır:
16. Ölüler diyarı, kısır rahim,
Suya doymayan toprak ve 'Yeter' demeyen ateş.
17Babasıyla alay edenin, annesinin sözünü hor görenin
Gözünü vadideki kargalar oyacak;
O akbabalara yem olacak.
18. Aklımın ermediği üç şey,
Anlamadığım dört şey var:
19. Kartalın gökyüzünde,
Yılanın kayada,
Geminin denizde izlediği yol
Ve erkeğin genç kızla tuttuğu yol.
20. Zina eden kadının yolu da şöyledir:
Yer, ağzını siler,
Sonra da, 'Suç işlemedim' der.
21. Yeryüzü üç şeyin altında sarsılır;
Katlanamadığı dört şey vardır:
22. Kölenin kral olması,
Budalanın doyması,
23. Nefret edilen kadının evlenmesi
Ve hizmetçinin hanımının yerine geçmesi.
24. "Dünyada dört küçük yaratık var ki,
Çok bilgece davranırlar:
25. Karıncalar güçlü olmayan bir topluluktur,
Ama yiyeceklerini yazdan biriktirirler.
26. Kaya tavşanları da güçsüz bir topluluktur,
Ama yuvalarını kaya kovuklarında yaparlar.
27. Çekirgelerin kralı yoktur,
Ama bölük bölük ilerlerler.
28. Kertenkele elle bile yakalanır,
Ama kral saraylarında bulunur.
29. "Yürüyüşü gösterişli üç yaratık,
Davranışı gösterişli dört yaratık var:
30. Hayvanların en güçlüsü olan
Ve hiçbir şeyin önünde pes etmeyen aslan,
31. Tazı, teke
Ve ordusunun başındaki kral.
32. "Eğer budala gibi kendini yücelttinse
Ya da kötülük tasarladınsa,
Dur ve düşün!
33. Çünkü nasıl sütü dövünce tereyağı,
Burnu sıkınca kan çıkarsa,
Öfkeyi kurcalayınca da kavga çıkar."

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *