29. Gün: Mezmurlar & Özdeyişleri

☊ TCL02

29. Mezmur

Davut'un mezmuru

1. Ey ilahi varlıklar, RAB'bi övün,
RAB'bin gücünü, yüceliğini övün,
2. RAB'bin görkemini adına yaraşır biçimde övün,
Kutsal giysiler içinde RAB'be tapının!
3. RAB'bin sesi sulara hükmediyor,
Yüce Tanrı gürlüyor,
RAB engin sulara hükmediyor.
4. RAB'bin sesi güçlüdür,
RAB'bin sesi görkemlidir.
5. RAB'bin sesi sedir ağaçlarını kırar,
Lübnan sedirlerini parçalar.
6. Lübnan'ı buzağı gibi,
Siryon Dağı'nı yabanıl öküz yavrusu gibi sıçratır.
7. RAB'bin sesi şimşek gibi çakar,
8. RAB'bin sesi çölü titretir,
RAB Kadeş Çölü'nü sarsar.
9. RAB'bin sesi geyikleri doğurtur,
Ormanları çıplak bırakır.
O'nun tapınağında herkes "Yücesin!" diye haykırır.
10. RAB tufan üstünde taht kurdu,
O sonsuza dek kral kalacak.
11. RAB halkına güç verir,
Halkını esenlikle kutsar!

59. Mezmur

Müzik şefi için - "Yok Etme" makamında Davut'un Miktamı -
Saul'un Davut'u öldürtmek için adam gönderip evini gözetlediği zaman

1. Kurtar beni düşmanlarımdan, ey Tanrım,
Kalem ol hasımlarıma karşı.
2. Kurtar beni suç işleyenlerden,
Uzak tut kanlı katillerden.
3. Bak, canımı almak için pusu kuruyorlar,
Güçlüler bana karşı birleşiyorlar,
Oysa başkaldırmadım, günahım yok, ya RAB.
4. Suç işlemediğim halde,
Koşuşup hazırlanıyorlar.
Kalk bana yardım etmek için, halime bak!
5. Sen, ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı,
İsrail'in Tanrısı,
Uyan bütün ulusları cezalandırmak için,
Acıma bu suçlu hainlere! Sela
6. Akşam döner, köpek gibi hırlayıp
Sinsi sinsi kenti dolaşırlar.
7. Bak, neler dökülür ağızlarından,
Kılıç çıkar dudaklarından.
"Kim duyacak?" derler.
8. Ama sen onlara gülersin, ya RAB,
Bütün uluslarla eğlenirsin.
9. Gücüm sensin, seni gözlüyorum,
Çünkü kalemsin, ey Tanrı.
10. Tanrım sevgisiyle karşılar beni,
Bana düşmanlarımın yıkımını gösterir.
11. Onları öldürme, yoksa halkım unutur,
Gücünle dağıt ve alçalt onları,
Ya Rab, kalkanımız bizim.
12. Ağızlarının günahı, dudaklarından çıkan söz yüzünden,
Gururlarının tuzağına düşsünler.
Okudukları lanet, söyledikleri yalan yüzünden
13. Yok et onları gazabınla, yok et, tükensinler;
Bilsinler ki, Tanrı'nın Egemenliği Yakup soyundan
Yeryüzünün ucuna kadar ulaşır. Sela
14. Akşam döner, köpek gibi hırlayıp
Sinsi sinsi kenti dolaşırlar.
15. Yiyecek bulmak için gezerler,
Doymazlarsa ulurlar.
16. Bense gücün için sabah ezgiler söyleyecek,
Sevgini sevinçle dile getireceğim.
Çünkü sen bana kale,
Sıkıntılı günümde sığınak oldun.
17. Gücüm sensin, seni ilahilerle öveceğim,
Çünkü kalem, beni seven Tanrı sensin.

89. Mezmur

Ezrahlı Eytan'ın Maskili

1. RAB'bin sevgisini sonsuza dek ezgilerle öveceğim,
Sadakatini bütün kuşaklara bildireceğim.
2. Sevgin sonsuza dek ayakta kalır diyeceğim,
Sadakatini gökler kadar kalıcı kıldın.
3. Dedin ki, "Seçtiğim adamla antlaşma yaptım,
Kulum Davut'a şöyle ant içtim:
4. 'Soyunu sonsuza dek sürdüreceğim,
Tahtını kuşaklar boyunca sürekli kılacağım.' " Sela
5. Ya RAB, gökler över harikalarını,
Kutsallar topluluğunda övülür sadakatin.
6. Çünkü göklerde RAB'be kim eş koşulur?
Kim benzer RAB'be ilahi varlıklar arasında?
7. Kutsallar topluluğunda Tanrı korku uyandırır,
Çevresindekilerin hepsinden ulu ve müthiştir.
8. Ya RAB, Her Şeye Egemen Tanrı,
Senin gibi güçlü RAB var mı?
Sadakatin çevreni sarar.
9. Sen kudurmuş denizler üzerinde egemenlik sürer,
Dalgalar kabardıkça onları dindirirsin.
10Sen Rahav'ı leş ezer gibi ezdin,
Güçlü kolunla düşmanlarını dağıttın.
11. Gökler senindir, yeryüzü de senin;
Dünyanın ve içindeki her şeyin temelini sen attın.
12. Kuzeyi, güneyi sen yarattın,
Tavor ve Hermon dağları
Sana sevincini dile getiriyor.
13. Kolun güçlüdür,
Elin kudretli, sağ elin yüce.
14. Tahtın adalet ve doğruluk üzerine kurulu,
Sevgi ve sadakat önünsıra gider.
15. Ne mutlu sevinç çığlıkları atmasını bilen halka, ya RAB!
Yüzünün ışığında yürürler.
16. Gün boyu senin adınla sevinir,
Doğruluğunla yücelirler.
17. Çünkü sen onların gücü ve yüceliğisin,
Lütfun sayesinde gücümüz artar.
18. Kalkanımız RAB'be,
Kralımız İsrail'in Kutsalı'na aittir.
19. Geçmişte bir görüm aracılığıyla,
Sadık kullarına şöyle dedin:
"Bir yiğide yardım ettim,
Halkın içinden bir genci yükselttim.
20. Kulum Davut'u buldum,
Kutsal yağımla onu meshettim.
21. Elim ona destek olacak,
Kolum güç verecek.
22. Düşman onu haraca bağlayamayacak,
Kötüler onu ezmeyecek.
23. Düşmanlarını onun önünde kıracağım,
Ondan nefret edenleri vuracağım.
24. Sadakatim, sevgim ona destek olacak,
Benim adımla gücü yükselecek.
25. Sağ elini denizin,
Irmakların üzerine egemen kılacağım.
26. 'Babam sensin' diye seslenecek bana,
'Tanrım, kurtuluşumun kayası.'
27. Ben de onu ilk oğlum,
Dünyadaki kralların en yücesi kılacağım.
28. Sonsuza dek ona sevgi göstereceğim,
Onunla yaptığım antlaşma hiç bozulmayacak.
29. Soyunu sonsuza dek,
Tahtını gökler durduğu sürece sürdüreceğim.
30. "Çocukları yasamdan ayrılır,
İlkelerime göre yaşamazsa;
31. Kurallarımı bozar,
Buyruklarıma uymazsa,
32. İsyanlarını sopayla,
Suçlarını dayakla cezalandıracağım.
33. Ama onu sevmekten vazgeçmeyecek,
Sadakatime sırt çevirmeyeceğim.
34. Antlaşmamı bozmayacak,
Ağzımdan çıkan sözü değiştirmeyeceğim.
35. Bir kez kutsallığım üstüne ant içtim,
Davut'a yalan söylemeyeceğim.
36. Onun soyu sonsuza dek sürecek,
Tahtı karşımda güneş gibi duracak,
37. Göklerde güvenilir bir tanık olan ay gibi
Sonsuza dek kalacak." Sela
38. Ama sen reddettin, sırt çevirdin,
Çok öfkelendin meshettiğin krala.
39. Kulunla yaptığın antlaşmadan vazgeçtin,
Onun tacını yere atıp kirlettin.
40. Yıktın bütün surlarını,
Viran ettin kalelerini.
41. Yoldan geçen herkes onu yağmaladı,
Yüzkarası oldu komşularına.
42. Hasımlarının sağ elini onun üstüne kaldırdın,
Bütün düşmanlarını sevindirdin.
43. Kılıcının ağzını başka yöne çevirdin,
Savaşta ona yan çıkmadın.
44. Görkemine son verdin,
Tahtını yere çaldın.
45. Gençlik günlerini kısalttın,
Onu utanca boğdun. Sela
46. Ne zamana dek, ya RAB?
Sonsuza dek mi gizleneceksin?
Ne zamana dek öfken alev alev yanacak?
47. Anımsa ömrümün ne çabuk geçtiğini,
Ne boş yaratmışsın insanoğlunu!
48. Var mı yaşayıp da ölümü görmeyen,
Ölüler diyarının pençesinden canını kurtaran? Sela
49. Ya Rab, nerede o eski sevgin?
Davut'a göstereceğine ant içtiğin o sadık sevgin!
50-51. Anımsa, ya Rab, kullarının nasıl rezil olduğunu,
Bütün halkların hakaretini bağrımda nasıl taşıdığımı,
Düşmanlarının hakaretini, ya RAB,
Meshettiğin kralın attığı adıma edilen hakaretleri.
52. Sonsuza dek övgüler olsun RAB'be!
Amin! Amin!

149. Mezmur

1. RAB'be övgüler sunun!
RAB'be yeni bir ezgi söyleyin,
Sadık kullarının toplantısında
O'nu ezgilerle övün!
2. İsrail Yaratıcısı'nda sevinç bulsun,
Siyon halkı Kralları'yla coşsun!
3. Dans ederek övgüler sunsunlar O'nun adına,
Tef ve lir çalarak O'nu ilahilerle övsünler!
4. Çünkü RAB halkından hoşlanır,
Alçakgönüllüleri zafer tacıyla süsler.
5. Bu onurla mutlu olsun sadık kulları,
Sevinç ezgileri okusunlar yataklarında!
6. Ağızlarında Tanrı'ya yüce övgüler,
Ellerinde iki ağızlı kılıçla
7. Uluslardan öç alsınlar,
Halkları cezalandırsınlar,
8. Krallarını zincire,
Soylularını prangaya vursunlar!
9. Yazılan kararı onlara uygulasınlar!
Bütün sadık kulları için onurdur bu.
RAB'be övgüler sunun!

Süleyman'ın Özdeyişleri 29

1. Defalarca azarlandığı halde dikbaşlılık eden,
Ansızın yıkıma uğrayacak, çare yok.
2. Doğru kişiler çoğalınca halk sevinir,
Kötü kişi hükümdar olunca halk inler.
3. Bilgeliği seven babasını sevindirir,
Fahişelerle dostluk eden malını yitirir.
4. Adaletle yöneten kral ülkesini ayakta tutar,
Rüşvet alansa çökertir.
5. Başkasını pohpohlayan kişi,
Ona tuzak olur.
6. Kötünün başkaldırısı kendine tuzak olur,
Doğru kişiyse ezgi söyler ve sevinir.
7. Doğru kişi yoksulların hakkını verir,
Kötü kişi hak hukuk nedir bilmez.
8. Alaycı kişiler kentleri bile karıştırır,
Bilgelerse öfkeyi yatıştırır.
9. Bilge kişiyle davası olan ahmak
Kızar, alay eder ve rahat vermez.
10. Kana susamışlar dürüst kişiden nefret eder,
Doğrularsa onun canını korur.
11. Akılsız hep patlamaya hazırdır,
Bilgeyse öfkesini dizginler.
12. Hükümdar yalana kulak verirse,
Bütün görevlileri de kötü olur.
13. Zorbayla yoksulun ortak bir noktası var:
İkisinin de gözünü açan RAB'dir.
14. Yoksulları adaletle yöneten kralın
Tahtı hep güvenlikte olur.
15. Değnekle terbiye bilgelik kazandırır,
Kendi haline bırakılan çocuksa annesini utandırır.
16. Kötüler çoğalınca başkaldırı da çoğalır,
Ama doğrular onların düşüşünü görecektir.
17. Oğlunu terbiye et, o da sana huzur verecek
Ve gönlünü hoşnut edecektir.
18. Tanrısal esinden yoksun olan halk
Sınır tanımaz olur.
Ne mutlu Kutsal Yasa'yı yerine getirene!
19. Köle salt sözle terbiye edilemez,
Çünkü anlasa da kulak asmaz.
20. Sözünü tartmadan konuşan birini tanıyor musun?
Akılsızın durumu bile onunkinden daha umut vericidir.
21. Çocukluğundan beri kölesini şımartan,
Sonunda cezasını çeker.
22. Öfkeli kişi çekişme yaratır,
Huysuz kişinin başkaldırısı eksik olmaz.
23. Kibir insanı küçük düşürür,
Alçakgönüllülükse onur kazandırır.
24. Hırsızla ortak olanın düşmanı kendisidir,
Mahkemede yemin etse de bildiğini söylemez.
25. İnsandan korkmak tuzaktır,
Ama RAB'be güvenen güvenlikte olur.
26. Hükümdarın gözüne girmek isteyen çoktur,
Ama RAB'dir insana adalet sağlayan.
27. Doğrular haksızlardan iğrenir,
Kötüler de dürüst yaşayanlardan.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *