☊ TCL02
Müzik şefi için - Telli sazlarla - Davut'un mezmuru
1. Sana seslenince yanıtla beni,
Ey adil Tanrım!
Ferahlat beni sıkıntıya düştüğümde,
Lütfet bana, kulak ver duama.
2. Ey insanlar, ne zamana dek
Onurumu utanca çevireceksiniz?
Ne zamana dek boş şeylere gönül verecek,
Yalan peşinde koşacaksınız? Sela
3. Bilin ki, RAB sadık kulunu kendine ayırmıştır,
Ne zaman seslensem, duyar beni.
4. Öfkelenebilirsiniz, ama günah işlemeyin;
İyi düşünün yatağınızda, susun. Sela
5. Doğruluk kurbanları sunun RAB'be,
O'na güvenin.
6. "Kim bize iyilik yapacak?" diyen çok.
Ya RAB, yüzünün ışığıyla bizi aydınlat!
7. Öyle bir sevinç verdin ki bana,
Onların bol tahıl ve yeni şaraptan aldığı sevinçten fazla.
8. Esenlik içinde yatar uyurum,
Çünkü yalnız sen, ya RAB,
Güvenlik içinde tutarsın beni.
Davut'un mezmuru Avimelek'in önünde kendini deli gösterip kovulduğu, gittiği zaman
1. Her zaman RAB'be övgüler sunacağım,
Övgüsü dilimden düşmeyecek.
2. RAB'le övünürüm,
Mazlumlar işitip sevinsin!
3. Benimle birlikte RAB'bin büyüklüğünü duyurun,
Adını birlikte yüceltelim.
4. RAB'be yöneldim, yanıt verdi bana,
Bütün korkularımdan kurtardı beni.
5. O'na bakanların yüzü ışıl ışıl parlar,
Yüzleri utançtan kızarmaz.
6. Bu mazlum yakardı, RAB duydu,
Bütün sıkıntılarından kurtardı onu.
7. RAB'bin meleği O'ndan korkanların çevresine ordugah kurar,
Kurtarır onları.
8. Tadın da görün, RAB ne iyidir,
Ne mutlu O'na sığınan adama!
9. RAB'den korkun, ey O'nun kutsalları,
Çünkü O'ndan korkanın eksiği olmaz.
10. Genç aslanlar bile aç ve muhtaç olur;
Ama RAB'be yönelenlerden hiçbir iyilik esirgenmez.
11. Gelin, ey çocuklar, dinleyin beni:
Size RAB korkusunu öğreteyim.
12. Kim yaşamdan zevk almak,
İyi günler görmek istiyorsa,
13. Dilini kötülükten,
Dudaklarını yalandan uzak tutsun.
14. Kötülükten sakının, iyilik yapın;
Esenliği amaçlayın, ardınca gidin.
15. RAB'bin gözleri doğru kişilerin üzerindedir,
Kulakları onların yakarışına açıktır.
16. RAB kötülük yapanlara karşıdır,
Onların anısını yeryüzünden siler.
17. Doğrular yakarır, RAB duyar;
Bütün sıkıntılarından kurtarır onları.
18. RAB gönlü kırıklara yakındır,
Ruhu ezikleri kurtarır.
19. Doğrunun dertleri çoktur,
Ama RAB hepsinden kurtarır onu.
20. Bütün kemiklerini korur,
Hiçbiri kırılmaz.
21. Kötü insanın sonu kötülükle biter,
Cezasını bulur doğrulardan nefret edenler.
22. RAB kullarını kurtarır,
O'na sığınanların hiçbiri ceza görmez.
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1. Ey Tanrı, kulak ver sesime yakındığım zaman,
Hayatımı düşman korkusundan koru.
2. Kötülerin gizli tasarılarından,
O suçlu güruhun şamatasından esirge beni.
3. Onlar dillerini kılıç gibi bilemiş,
Acı sözlerini ok gibi hedefe yöneltmişler,
4. Pusularından masum insanın üzerine atmak için.
Ansızın vururlar, hiç çekinmeden.
5. Birbirlerini kötülük yapmaya iter,
Gizli tuzaklar tasarlarken,
"Kim görecek?" derler.
6. Haksızlık yapmayı düşünür,
"Kusursuz bir plan yaptık!" derler.
İnsanın içi ve yüreği derin bir sırdır, bilinmez.
7. Ama Tanrı onlara ok atacak,
Ansızın yaralanacaklar.
8. Dilleri yüzünden yıkıma uğrayacaklar,
Hallerini gören herkes alayla baş sallayacak.
9. Bütün insanlar korkuya kapılacak,
Tanrı'nın işini duyuracak,
O'nun yaptıkları üzerinde düşünecekler.
10. Doğru insan RAB'de sevinç bulacak,
O'na sığınacak,
Bütün temiz yürekliler O'nu övecek.
1. Ya RAB, öç alıcı Tanrı,
Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
2. Kalk, ey yeryüzünün yargıcı,
Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
3. Kötüler ne zamana dek, ya RAB,
Ne zamana dek sevinip coşacak?
4. Ağızlarından küstahlık dökülüyor,
Suç işleyen herkes övünüyor.
5. Halkını eziyorlar, ya RAB,
Kendi halkına eziyet ediyorlar.
6. Dulu, garibi boğazlıyor,
Öksüzleri öldürüyorlar.
7. "RAB görmez" diyorlar,
"Yakup'un Tanrısı dikkat etmez."
8. Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin;
Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
9. Kulağı yaratan işitmez mi?
Göze biçim veren görmez mi?
10. Ulusları yola getiren yargılamaz mı?
İnsanı eğiten bilmez mi?
11. RAB insanın düşüncelerinin
Boş olduğunu bilir.
12. Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin,
Yasanı öğrettiğin insana!
13. Kötüler için çukur kazılıncaya dek,
Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
14. Çünkü RAB halkını reddetmez,
Kendi halkını terk etmez.
15. Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak,
Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
16. Kötülere karşı beni kim savunacak?
Kim benim için suçlulara karşı duracak?
17. RAB yardımcım olmasaydı,
Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
18. "Ayağım kayıyor" dediğimde,
Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
19. Kaygılar içimi sarınca,
Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
20. Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi
Seninle bağdaşır mı?
21. Onlar doğruya karşı birleşiyor,
Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
22. Ama RAB bana kale oldu,
Tanrım sığındığım kaya oldu.
23. Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü
Kendi başlarına getirecek,
Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak,
Evet, köklerini kurutacak.
Davut'un hac ilahisi
1. RAB bizden yana olmasaydı,
Desin şimdi İsrail:
2. RAB bizden yana olmasaydı,
İnsanlar bize saldırdığında,
3. Diri diri yutarlardı bizi,
Öfkeleri bize karşı alevlenince.
4. Sular silip süpürürdü bizleri,
Seller geçerdi üzerimizden.
5. Kabaran sular
Aşardı başımızdan.
6. Övgüler olsun
Bizi onların ağzına yem etmeyen RAB'be!
7. Bir kuş gibi
Kurtuldu canımız avcının tuzağından,
Kırıldı tuzak, kurtulduk.
8. Yeri göğü yaratan
RAB'bin adı yardımcımızdır.
Bilgeliğin Üstünlüğü
1. Çocuklarım, babanızın uyarılarına kulak verin.
Dikkat edin ki anlayışlı olasınız.
2. Çünkü size iyi ders veriyorum,
Ayrılmayın öğrettiğimden.
3. Ben bir çocukken babamın evinde,
Annemin körpecik tek yavrusuyken,
4. Babam bana şunu öğretti:
"Söylediklerime yürekten sarıl,
Buyruklarımı yerine getir ki yaşayasın.
5. Bilgeliği ve aklı sahiplen,
Söylediklerimi unutma, onlardan sapma.
6. Bilgelikten ayrılma, o seni korur.
Sev onu, seni gözetir.
7. Bilgeliğe ilk adım onu sahiplenmektir.
Bütün servetine mal olsa da akla sahip çık.
8. Onu el üstünde tut, o da seni yüceltecek,
Ona sarılırsan seni onurlandıracak.
9. Başına zarif bir çelenk,
Görkemli bir taç giydirecektir."
10. Dinle oğlum, sözlerimi benimse ki,
Uzasın ömrün.
11. Seni bilgelik yolunda eğitir,
Doğru yollara yöneltirim.
12. Ayakların takılmadan yürür,
Sürçmeden koşarsın.
13. Aldığın terbiyeye sarıl, bırakma,
Onu uygula, çünkü odur yaşamın.
14. Kötülerin yoluna ayak basma,
Yürüme alçakların yolunda,
15. O yoldan sakın, yakınından bile geçme,
Yönünü değiştirip geç.
16. Çünkü kötülük etmedikçe uyuyamaz onlar,
Uykuları kaçar saptırmadıkça birilerini.
17. Yedikleri ekmek kötülük,
İçtikleri şarap zorbalık ürünüdür.
18. Oysa doğruların yolu şafak ışığı gibidir,
Giderek öğle güneşinin parlaklığına erişir.
19. Kötülerin yoluysa zifiri karanlık gibidir,
Neden tökezlediklerini bilmezler.
20. Oğlum, sözlerime dikkat et,
Dediklerime kulak ver.
21. Aklından çıkmasın bunlar,
Onları yüreğinde sakla.
22. Çünkü onları bulan için yaşam,
Bedeni için şifadır bunlar.
23. Her şeyden önce de yüreğini koru,
Çünkü yaşam ondan kaynaklanır.
24. Yalan çıkmasın ağzından,
Uzak tut dudaklarını sapık sözlerden.
25. Gözlerin hep ileriye baksın,
Dosdoğru önüne!
26. Gideceğin yolu düzle,
O zaman bütün işlerin sağlam olur.
27. Sapma sağa sola,
Ayağını kötülükten uzak tut.