☊ TCL02
Davut'un mezmuru
1. Ya RAB, sana yakarıyorum,
Kayam benim, kulak tıkama sesime;
Çünkü sen sessiz kalırsan,
Ölüm çukuruna inen ölülere dönerim ben.
2. Seni yardıma çağırdığımda,
Ellerimi kutsal konutuna doğru açtığımda,
Kulak ver yalvarışlarıma.
3. Beni kötülerle, haksızlık yapanlarla
Aynı kefeye koyup cezalandırma.
Onlar komşularıyla dostça konuşur,
Ama yüreklerinde kötülük beslerler.
4. Eylemlerine, yaptıkları kötülüklere göre onları yanıtla;
Yaptıklarının, hak ettiklerinin karşılığını ver.
5. Onlar RAB'bin yaptıklarına,
Ellerinin eserine önem vermezler;
Bu yüzden RAB onları yıkacak,
Bir daha ayağa kaldırmayacak.
6. RAB'be övgüler olsun!
Çünkü yalvarışımı duydu.
7. RAB benim gücüm, kalkanımdır,
O'na yürekten güveniyor ve yardım görüyorum.
Yüreğim coşuyor,
Ezgilerimle O'na şükrediyorum.
8. RAB halkının gücüdür,
Meshettiği kralın zafer kalesidir.
9. Halkını kurtar, kendi halkını kutsa;
Çobanlık et onlara, sürekli destek ol!
Müzik şefi için - "Yok Etme" makamında Davut'un Miktamı
1. Ey yöneticiler, gerçekten adil mi karar verirsiniz?
Doğru mu yargılarsınız insanları?
2. Hayır! Hep haksızlık tasarlarsınız içinizde,
Zorbalık saçar elleriniz yeryüzüne.
3. Kötüler daha ana rahmindeyken yoldan çıkar,
Doğdu doğalı yalan söyleyerek sapar.
4. Zehirleri yılan zehiri gibidir.
Kulakları tıkalı bir kobrayı andırırlar,
5. Usta büyücülerin,
Afsuncuların sesini duymak istemeyen bir kobrayı.
6. Ey Tanrı, kır onların ağzında dişlerini,
Sök genç aslanların azı dişlerini, ya RAB!
7. Akıp giden su gibi yok olsunlar.
Yaylarını gerince oklarının ucu kırılsın.
8. Süründükçe eriyen sümüklüböceğe dönsünler.
Düşük çocuk gibi güneş yüzü görmesinler.
9. Kazanlarınız diken ateşini daha duymadan,
Yaşı da kurusu da kasırgayla savrulacak kötülerin.
10. Doğru adam alınan öcü görünce sevinecek
Ve ayaklarını kötünün kanında yıkayacak.
11. O zaman insanlar, "Gerçekten doğrulara ödül var" diyecek,
"Gerçekten dünyayı yargılayan bir Tanrı var."
Korahoğulları'nın mezmuru - İlahi -
Müzik şefi için - "Mahalat Leannot" makamında -
Ezrahlı Heman'ın Maskili
1. Ya RAB, beni kurtaran Tanrı,
Gece gündüz sana yakarıyorum.
2. Duam sana erişsin,
Kulak ver yakarışıma.
3. Çünkü sıkıntıya doydum,
Canım ölüler diyarına yaklaştı.
4. Ölüm çukuruna inenler arasında sayılıyorum,
Tükenmiş gibiyim;
5. Ölüler arasına atılmış,
Artık anımsamadığın,
İlginden yoksun,
Mezarda yatan cesetler gibiyim.
6. Beni çukurun dibine,
Karanlıklara, derinliklere attın.
7. Öfken üzerime çöktü,
Dalga dalga kızgınlığınla beni ezdin. Sela
8. Yakınlarımı benden uzaklaştırdın,
İğrenç kıldın beni gözlerinde.
Kapalı kaldım, çıkamıyorum.
9. Üzüntüden gözlerimin feri sönüyor,
Her gün sana yakarıyorum, ya RAB,
Ellerimi sana açıyorum.
10. Harikalarını ölülere mi göstereceksin?
Ölüler mi kalkıp seni övecek? Sela
11. Sevgin mezarda,
Sadakatin yıkım diyarında duyurulur mu?
12. Karanlıklarda harikaların,
Unutulmuşluk diyarında doğruluğun bilinir mi?
13. Ama ben, ya RAB, yardıma çağırıyorum seni,
Sabah duam sana varıyor.
14. Niçin beni reddediyorsun, ya RAB,
Neden yüzünü benden gizliyorsun?
15. Düşkünüm, gençliğimden beri ölümle burun burunayım,
Dehşetlerinin altında tükendim.
16. Şiddetli gazabın üzerimden geçti,
Saçtığın dehşet beni yedi bitirdi.
17. Bütün gün su gibi kuşattılar beni,
Çevremi tümüyle sardılar.
18. Eşi dostu benden uzaklaştırdın,
Tek dostum karanlık kaldı.
1. RAB'be şükredin, çünkü O iyidir,
Sevgisi sonsuzdur.
2. "Sonsuzdur sevgisi!" desin İsrail halkı.
3. "Sonsuzdur sevgisi!" desin Harun'un soyu.
4. "Sonsuzdur sevgisi!" desin RAB'den korkanlar.
5. Sıkıntı içinde RAB'be seslendim;
Yanıtladı, rahata kavuşturdu beni.
6. RAB benden yana, korkmam;
İnsan bana ne yapabilir?
7. RAB benden yana, benim yardımcım,
Benden nefret edenlerin sonuna zaferle bakacağım.
8. RAB'be sığınmak
İnsana güvenmekten iyidir.
9. RAB'be sığınmak
Soylulara güvenmekten iyidir.
10. Bütün uluslar beni kuşattı,
RAB'bin adıyla püskürttüm onları.
11. Kuşattılar, sardılar beni,
RAB'bin adıyla püskürttüm onları.
12. Arılar gibi sardılar beni,
Ama diken ateşi gibi sönüverdiler;
RAB'bin adıyla püskürttüm onları.
13. İtilip kakıldım, düşmek üzereydim,
Ama RAB yardım etti bana.
14. RAB gücüm ve ezgimdir,
O kurtardı beni.
15. Sevinç ve zafer çığlıkları
Çınlıyor doğruların çadırlarında:
"RAB'bin sağ eli güçlü işler yapar!
16. RAB'bin sağ eli üstündür,
RAB'bin sağ eli güçlü işler yapar!"
17. Ölmeyecek, yaşayacağım,
RAB'bin yaptıklarını duyuracağım.
18. RAB beni şiddetle yola getirdi,
Ama ölüme terk etmedi.
19. Açın bana adalet kapılarını,
Girip RAB'be şükredeyim.
20. İşte budur RAB'bin kapısı!
Doğrular girebilir oradan.
21. Sana şükrederim, çünkü bana yanıt verdin,
Kurtarıcım oldun.
22. Yapıcıların reddettiği taş,
Köşenin baş taşı oldu.
23. RAB'bin işidir bu,
Gözümüzde harika bir iş!
24. Bugün RAB'bin yarattığı gündür,
Onun için sevinip coşalım!
25. Ne olur, ya RAB, kurtar bizi,
Ne olur, başarılı kıl bizi!
26. Kutsansın RAB'bin adıyla gelen!
Kutsuyoruz sizi RAB'bin evinden.
27. RAB Tanrı'dır, aydınlattı bizi.
İplerle bağlayın bayram kurbanını,
İlerleyin sunağın boynuzlarına kadar.
28. Tanrım sensin, şükrederim sana,
Tanrım sensin, yüceltirim seni.
29. RAB'be şükredin, çünkü O iyidir,
Sevgisi sonsuzdur.
1. RAB'be övgüler sunun!
Göklerden RAB'be övgüler sunun,
Yücelerde O'na övgüler sunun!
2. Ey bütün melekleri, O'na övgüler sunun,
Övgüler sunun O'na, ey bütün göksel orduları!
3. Ey güneş, ay, O'na övgüler sunun,
Övgüler sunun O'na, ey ışıldayan bütün yıldızlar!
4. Ey göklerin gökleri
Ve göklerin üstündeki sular,
O'na övgüler sunun!
5. RAB'bin adına övgüler sunsunlar,
Çünkü O buyruk verince, var oldular;
6. Bozulmayacak bir kural koyarak,
Onları sonsuza dek yerlerine oturttu.
7. Yeryüzünden RAB'be övgüler sunun,
Ey deniz canavarları, bütün enginler,
8. Şimşek, dolu, kar, bulutlar,
O'nun buyruğuna uyan fırtınalar,
9. Dağlar, bütün tepeler,
Meyve ağaçları, sedir ağaçları,
10. Yabanıl ve evcil hayvanlar,
Sürüngenler, uçan kuşlar,
11. Yeryüzünün kralları, bütün halklar,
Önderler, yeryüzünün bütün yöneticileri,
12. Delikanlılar, genç kızlar,
Yaşlılar, çocuklar!
13. RAB'bin adına övgüler sunsunlar,
Çünkü yalnız O'nun adı yücedir.
O'nun yüceliği yerin göğün üstündedir.
14. RAB kendi halkını güçlü kıldı,
Bütün sadık kullarına,
Kendisine yakın olan halka,
İsrailliler'e ün kazandırdı.
RAB'be övgüler sunun!
1. Kötü kişi kendisini kovalayan olmasa bile kaçar,
Doğrularsa genç aslan gibi yüreklidir.
2. Ayaklanan ülke çok başlı olur,
Ama akıllı, bilgili kişi düzeni sağlar.
3. Yoksulu ezen yoksul,
Ürünü harap eden sağanak yağmur gibidir.
4. Yasayı terk eden kötüyü över,
Yerine getirense kötüye karşı çıkar.
5. Kötüler adaletten anlamaz,
RAB'be yönelenlerse her yönüyle anlar.
6. Dürüst bir yoksul olmak,
Yolsuzlukla zengin olmaktan yeğdir.
7. Kutsal Yasa'yı yerine getiren çocuk akıllıdır,
Oburlarla arkadaşlık edense babasını utandırır.
8. Faiz ve tefecilikle malına mal katan kişi,
Bunu yoksullara acıyan için biriktirir.
9. Yasaya kulağını tıkayanın
Duası da iğrençtir.
10. Dürüst kişileri kötü yola saptıran
Kendi kazdığı çukura düşer.
İyiliği, özü sözü bir olanlar miras alacak.
11. Zengin kendini bilge sanır,
Ama akıllı yoksul onun içini okur.
12. Doğruların zaferi coşkuyla kutlanır,
Ama kötüler egemen olunca insan kaçacak yer arar.
13. Günahlarını gizleyen başarılı olmaz,
İtiraf edip bırakansa merhamet bulur.
14. Günahtan çekinen ne mutludur!
İnatçılık edense belaya düşer.
15. Yoksul halkı yöneten kötü kişi
Kükreyen aslan, saldırgan ayı gibidir.
16. Gaddar önderin aklı kıttır;
Haksız kazançtan nefret edense uzun ömürlü olur.
17. Adam öldürmekten vicdan azabı çeken, mezara dek kaçacaktır;
Kimse ona yardım etmesin.
18. Alnı ak yaşayan kurtulur,
Yolsuzluk yapan ansızın yıkıma uğrar.
19. Toprağını işleyenin ekmeği bol olur,
Hayal peşinde koşansa yoksulluğa doyar.
20. Güvenilir kişi bolluğa erer,
Zengin olmaya can atansa beladan kurtulamaz.
21. Hatır gözetmek iyi değildir,
Çünkü insan bir lokma ekmek için bile suç işler.
22. Cimri servet peşinde koşar,
Yoksulluğa uğrayacağını düşünmez.
23. Başkasını azarlayan sonunda
Pohpohlayandan daha çok beğeni kazanır.
24. Annesini ya da babasını soymayı günah saymayan,
Haydutla birdir.
25. Açgözlü kavga çıkarır,
RAB'be güvenense bolluk içinde yaşar.
26. Kendine güvenen akılsızdır,
Bilgece davranan güvenlikte olur.
27. Yoksula verenin eksiği olmaz,
Yoksulu görmezden gelense bir sürü lanete uğrar.
28. Kötüler egemen olunca insan kaçacak yer arar,
Ama kötüler yok olunca doğrular çoğalır.