☊ TCL02
Davut'un mezmuru
1. Ya RAB, bütün varlığımla sana yaklaşıyorum,
2. Ey Tanrım, sana güveniyorum, utandırma beni,
Düşmanlarım zafer kahkahası atmasın!
3. Sana umut bağlayan hiç kimse utanca düşmez;
Nedensiz hainlik edenler utanır.
4. Ya RAB, yollarını bana öğret,
Yönlerini bildir.
5. Bana gerçek yolunda öncülük et, eğit beni;
Çünkü beni kurtaran Tanrı sensin.
Bütün gün umudum sende.
6. Ya RAB, sevecenliğini ve sevgini anımsa;
Çünkü onlar öncesizlikten beri aynıdır.
7. Gençlik günahlarımı, isyanlarımı anımsama,
Sevgine göre anımsa beni,
Çünkü sen iyisin, ya RAB.
8. RAB iyi ve doğrudur,
Onun için günahkârlara yol gösterir.
9. Alçakgönüllülere adalet yolunda öncülük eder,
Kendi yolunu öğretir onlara.
10. RAB'bin bütün yolları sevgi ve sadakate dayanır
Antlaşmasındaki buyruklara uyanlar için.
11. Ya RAB, adın uğruna
Suçumu bağışla, çünkü suçum büyük.
12. Kim RAB'den korkarsa,
RAB ona seçeceği yolu gösterir.
13. Gönenç içinde yaşayacak o insan,
Soyu ülkeyi sahiplenecek.
14. RAB kendisinden korkanlarla paylaşır sırrını,
Onlara açıklar antlaşmasını.
15. Gözlerim hep RAB'dedir,
Çünkü ayaklarımı ağdan O çıkarır.
16. Halime bak, lütfet bana;
Çünkü garip ve mazlumum.
17. Yüreğimdeki sıkıntılar artıyor,
Kurtar beni dertlerimden!
18. Üzüntüme, acılarıma bak,
Bütün günahlarımı bağışla!
19. Düşmanlarıma bak, ne kadar çoğaldılar,
Nasıl da benden nefret ediyorlar!
20. Canımı koru, kurtar beni!
Hayal kırıklığına uğratma, çünkü sana sığınıyorum!
21. Dürüstlük, doğruluk korusun beni,
Çünkü umudum sendedir.
22. Ey Tanrı, kurtar İsrail'i
Bütün sıkıntılarından!
Müzik şefi için - Telli sazlarla Davut'un Maskili
1. Ey Tanrı, kulak ver duama,
Sırt çevirme yalvarışıma!
2. Dikkatini çevir, yanıt ver bana.
Düşüncelerim beni rahatsız ediyor, şaşkınım
3. Düşman sesinden, kötünün baskısından;
Çünkü sıkıntıya sokuyorlar beni,
Öfkeyle üstüme üstüme geliyorlar.
4. Yüreğim sızlıyor içimde,
Ölüm dehşeti çöktü üzerime.
5. Korku ve titreme sardı beni,
Ürperti kapladı içimi.
6. "Keşke güvercin gibi kanatlarım olsaydı!"
Dedim kendi kendime, "Uçar, rahatlardım.
7. Uzaklara kaçar,
Çöllerde konaklardım. Sela
8. Sert rüzgara, kasırgaya karşı
Hemen bir barınak bulurdum."
9. Şaşkına çevir kötüleri, ya Rab, karıştır dillerini,
Çünkü kentte şiddet ve çatışma görüyorum.
10. Gece gündüz kent surları üzerinde dolaşırlar,
Haksızlık, fesat dolu kentin içi.
11. Yıkıcılık kentin göbeğinde,
Zorbalık, hile eksilmez meydanından.
12. Beni aşağılayan bir düşman olsaydı,
Katlanabilirdim;
Bana küstahlık eden bir hasım olsaydı,
Gizlenebilirdim.
13. Ama sensin, bana denk,
Yoldaşım, yakın arkadaşım.
14. Birlikte tatlı tatlı yarenlik eder,
Toplulukla Tanrı'nın evine giderdik.
15. Ölüm yakalasın düşmanlarımı ansızın,
Diri diri ölüler diyarına insinler;
Çünkü içleri ve evleri kötülük dolu.
16. Bense Tanrı'ya seslenirim,
RAB kurtarır beni.
17. Sabah, öğlen, akşam kederimden feryat ederim,
O işitir sesimi.
18. Bana karşı girişilen savaştan
Esenlikle kurtarır canımı,
Sayısı çok da olsa karşıtlarımın.
19. Öncesizlikten bu yana tahtında oturan Tanrı,
Duyacak ve ezecek onları. Sela
Çünkü hiç değişmiyor
Ve Tanrı'dan korkmuyorlar.
20. Yoldaşım dostlarına saldırarak
Yaptığı antlaşmayı bozdu.
21. Ağzından bal damlar,
Ama yüreğinde savaş var.
Sözleri yağdan yumuşak,
Ama yalın birer kılıçtır.
22. Yükünü RAB'be bırak,
O sana destek olur.
Asla izin vermez
Doğru insanın sarsılmasına.
23. Ama sen, ey Tanrı, ölüm çukuruna atacaksın kötüleri,
Günlerinin yarısını görmeyecek katillerle hainler;
Bense sana güveniyorum.
Müzik şefi için - Korahoğulları'nın mezmuru
1. Ya RAB, ülkenden hoşnut kaldın,
Yakup soyunu eski gönencine kavuşturdun.
2. Halkının suçlarını bağışladın,
Bütün günahlarını yok saydın. Sela
3. Bütün gazabını bir yana koydun,
Kızgın öfkenden vazgeçtin.
4. Ey bizi kurtaran Tanrı, bizi eski halimize getir,
Bize karşı öfkeni dindir!
5. Sonsuza dek mi öfkeleneceksin bize?
Kuşaktan kuşağa mı sürdüreceksin öfkeni?
6. Halkın sende sevinç bulsun diye
Bize yeniden yaşam vermeyecek misin?
7. Ya RAB, sevgini göster bize,
Kurtarışını bağışla!
8. Kulak vereceğim RAB Tanrı'nın ne diyeceğine;
Halkına, sadık kullarına esenlik sözü verecek,
Yeter ki, bir daha akılsızlık etmesinler.
9. Evet, O kendisinden korkanları kurtarmak üzeredir,
Görkemi ülkemizde yaşasın diye.
10. Sevgiyle sadakat buluşacak,
Doğrulukla esenlik öpüşecek.
11. Sadakat yerden bitecek,
Doğruluk gökten bakacak.
12. Ve RAB iyi olan neyse, onu verecek,
Toprağımızdan ürün fışkıracak.
13. Doğruluk önüsıra yürüyecek,
Adımları için yol yapacak.
1. Bizi değil, ya RAB, bizi değil,
Sevgin ve sadakatin uğruna,
Kendi adını yücelt!
2. Niçin uluslar:
"Hani, nerede onların Tanrısı?" desin.
3. Bizim Tanrımız göklerdedir,
Ne isterse yapar.
4. Oysa onların putları altın ve gümüşten yapılmış,
İnsan elinin eseridir.
5. Ağızları var, konuşmazlar,
Gözleri var, görmezler,
6Kulakları var, duymazlar,
Burunları var, koku almazlar,
7. Elleri var, hissetmezler,
Ayakları var, yürümezler,
Boğazlarından ses çıkmaz.
8. Onları yapan, onlara güvenen herkes
Onlar gibi olacak!
9. Ey İsrail halkı, RAB'be güven,
O'dur yardımcınız ve kalkanınız!
10. Ey Harun soyu, RAB'be güven,
O'dur yardımcınız ve kalkanınız!
11. Ey RAB'den korkanlar, RAB'be güvenin,
O'dur yardımcınız ve kalkanınız!
12. RAB bizi anımsayıp kutsayacak,
İsrail halkını,
Harun soyunu kutsayacak.
13. Küçük, büyük,
Kendisinden korkan herkesi kutsayacak.
14. RAB sizi,
Sizi ve çocuklarınızı çoğaltsın!
15. Yeri göğü yaratan RAB
Sizleri kutsasın.
16. Göklerin öteleri RAB'bindir,
Ama yeryüzünü insanlara vermiştir.
17. Ölüler, sessizlik diyarına inenler,
RAB'be övgüler sunmaz;
18. Biziz RAB'bi öven,
Şimdiden sonsuza dek.
RAB'be övgüler sunun!
Davut'un övgü ilahisi
1. Ey Tanrım, ey Kral, seni yücelteceğim,
Adını sonsuza dek öveceğim.
2. Seni her gün övecek,
Adını sonsuza dek yücelteceğim.
3. RAB büyüktür, yalnız O övgüye yaraşıktır,
Akıl ermez büyüklüğüne.
4. Yaptıkların kuşaktan kuşağa şükranla anılacak,
Güçlü işlerin duyurulacak.
5. Düşüneceğim harika işlerini,
İnsanlar büyüklüğünü, yüce görkemini konuşacak.
6. Yaptığın müthiş işlerin gücünden söz edecekler,
Ben de senin büyüklüğünü duyuracağım.
7. Eşsiz iyiliğinin anılarını kutlayacak,
Sevinç ezgileriyle övecekler doğruluğunu.
8. RAB lütufkâr ve sevecendir,
Tez öfkelenmez, sevgisi engindir.
9. RAB herkese iyi davranır,
Sevecenliği bütün yapıtlarını kapsar.
10. Bütün yapıtların sana şükreder, ya RAB,
Sadık kulların sana övgüler sunar.
11. Krallığının yüceliğini anlatır,
Kudretini konuşur;
12. Herkes senin gücünü,
Krallığının yüce görkemini bilsin diye.
13. Senin krallığın ebedi krallıktır,
Egemenliğin kuşaklar boyunca sürer.
RAB verdiği bütün sözleri tutar,
Her davranışı sadıktır.
14. RAB her düşene destek olur,
İki büklüm olanları doğrultur.
15. Herkesin umudu sende,
Onlara yiyeceklerini zamanında veren sensin.
16. Elini açar,
Bütün canlıları doyurursun dilediklerince.
17. RAB bütün davranışlarında adil,
Yaptığı bütün işlerde sevecendir.
18. RAB kendisine yakaran,
İçtenlikle yakaran herkese yakındır.
19. Dileğini yerine getirir kendisinden korkanların,
Feryatlarını işitir, onları kurtarır.
20. RAB korur kendisini seven herkesi,
Yok eder kötülerin hepsini.
21. RAB'be övgüler sunsun ağzım!
Bütün canlılar O'nun kutsal adına,
Sonsuza dek övgüler dizsin.
Süleyman'ın Özdeyişlerinin İkinci Bölümü
1. Bundan sonrakiler de Süleyman'ın özdeyişleridir.
Bunları Yahuda Kralı Hizkiya'nın adamları derledi.
2. Tanrı'yı gizli tuttuğu şeyler için,
Krallarıysa açığa çıkardıkları için yüceltiriz.
3. Göğün yüksekliği, yerin derinliği gibi,
Kralların aklından geçen de kestirilemez.
4. Cürufu gümüşten ayırınca,
Kuyumcunun işleyeceği madde kalır.
5. Kötüleri kralın huzurundan uzaklaştırırsan
Kralın tahtı adaletle pekişir.
6. Kralın önünde kendini yüceltme,
Önemli kişiler arasında yer edinmeye çalışma.
7. Çünkü kralın seni bir soylunun önünde alaşağı etmesindense,
Sana, "Yukarıya gel" demesi yeğdir.
8. Gördüklerinle hemencecik mahkemeye başvurma;
Çünkü başkası seni utandırabilir,
Sonra ne yapacağını bilemezsin.
9. Davanı doğrudan komşunla gör;
Başkasının sırrını açıklama.
10. Yoksa işiten seni utandırabilir
Ve bu kötü ün yakanı bırakmaz.
11. Yerinde söylenen söz,
Gümüş oymalardaki altın elma gibidir.
12. Altın küpe ya da altın bir süs neyse,
Dinleyen kulak için bilgenin azarlaması da öyledir.
13. Hasatta kar serinliği nasılsa,
Güvenilir ulak da kendisini gönderenler için öyledir.
Böyle biri efendilerinin canına can katar.
14.Yağmursuz bulut ve yel nasılsa,
Vermediği armağanla övünen kişi de öyledir.
15. Sabırla bir hükümdar bile ikna edilir,
Tatlı dil en güçlü direnci kırar.
16. Bal buldun mu yeteri kadar ye,
Fazla doyarsan kusarsın.
17. Başkalarının evine seyrek git,
Yoksa onları bezdirir, nefretini kazanırsın.
18. Başkasına karşı yalancı tanıklık eden
Topuz, kılıç ya da sivri ok gibidir.
19. Sıkıntılı günde haine güvenmek,
Çürük dişe ya da sakat ayağa güvenmek gibidir.
20. Dertli kişiye ezgi söylemek,
Soğuk günde giysilerini üzerinden almaya,
Ya da sodaya sirke katmaya benzer.
21. Düşmanın acıkmışsa doyur,
Susamışsa su ver.
22. Bunu yapmakla onu utanca boğarsın
Ve RAB seni ödüllendirir.
23. Kuzeyden esen rüzgar nasıl yağmur getirirse,
İftiracı dil de öfkeli bakışlara yol açar.
24. Kavgacı kadınla aynı evde oturmaktansa,
Damın köşesinde oturmak yeğdir.
25. Susamış kişi için soğuk su neyse,
Uzak ülkeden gelen iyi haber de öyledir.
26. Kötünün önünde pes eden doğru kişi,
Suyu bulanmış pınar, kirlenmiş kuyu gibidir.
27. Fazla bal yemek iyi değildir;
Hep yüceltilmeyi beklemek de…
28. Kendini denetleyemeyen kişi
Yıkılmış sursuz kent gibidir.