☊ TCL02
Müzik şefi için - "Tan Geyiği" makamında -
Davut'un mezmuru
1. Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?
Niçin bana yardım etmekten,
Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?
2. Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun,
Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.
3. Oysa sen kutsalsın,
İsrail'in övgüleri üzerine taht kuran sensin.
4. Sana güvendiler atalarımız,
Sana dayandılar, onları kurtardın.
5. Sana yakarıp kurtuldular,
Sana güvendiler, aldanmadılar.
6. Ama ben insan değil, toprak kurduyum,
İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.
7. Beni gören herkes alay ediyor,
Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,
8. "Sırtını RAB'be dayadı, kurtarsın bakalım onu,
Madem onu seviyor, yardım etsin!"
9. Oysa beni ana rahminden çıkaran,
Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.
10. Doğuşumdan beri sana teslim edildim,
Ana rahminden beri Tanrım sensin.
11. Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda,
Yardım edecek kimse yok.
12. Boğalar kuşatıyor beni,
Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.
13. Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi
Ağızlarını açıyorlar bana.
14. Su gibi dökülüyorum,
Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor;
Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
15. Gücüm çömlek parçası gibi kurudu,
Dilim damağıma yapışıyor;
Beni ölüm toprağına yatırdın.
16. Köpekler kuşatıyor beni,
Kötüler sürüsü çevremi sarıyor,
Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.
17. Bütün kemiklerimi sayar oldum,
Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.
18. Giysilerimi aralarında paylaşıyor,
Elbisem için kura çekiyorlar.
19. Ama sen, ya RAB, uzak durma;
Ey gücüm benim, yardımıma koş!
20. Canımı kılıçtan,
Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!
21. Kurtar beni aslanın ağzından,
Yaban öküzlerinin boynuzundan.
Yanıt ver bana!
22. Adını kardeşlerime duyurayım,
Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:
23. Ey sizler, RAB'den korkanlar, O'na övgüler sunun!
Ey Yakup soyu, O'nu yüceltin!
Ey İsrail soyu, O'na saygı gösterin!
24. Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı,
Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi;
Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.
25. Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta,
Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.
26. Yoksullar yiyip doyacak,
RAB'be yönelenler O'na övgü sunacak.
Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!
27. Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RAB'be dönecek,
Ulusların bütün soyları O'nun önünde yere kapanacak.
28. Çünkü egemenlik RAB'bindir,
Ulusları O yönetir.
29. Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak
Ve O'nun önünde yere kapanacak,
Toprağa gidenler,
Ölümlerine engel olamayanlar,
Eğilecekler O'nun önünde.
30. Gelecek kuşaklar O'na kulluk edecek,
Rab yeni kuşaklara anlatılacak.
31. O'nun kurtarışını,
"Rab yaptı bunları" diyerek,
Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.
Müzik şefi için - Davut'un Maskili
Edomlu Doek gelip Saul'a "Davut Ahimelek'in evine girdi" diye bildirdiği zaman
1-2. Niçin kötülüğünle böbürlenirsin, ey kabadayı,
Tanrı'nın sadık kullarına karşı
Bütün gün dilin yıkım tasarlar
Keskin ustura gibi, ey hilekâr.
3. İyilikten çok kötülüğü,
Doğru konuşmaktan çok yalanı seversin. Sela
4. Seni hileli dil seni!
Her yıkıcı sözü seversin.
5. Ama Tanrı seni sonsuza dek yıkacak,
Seni kapıp çadırından fırlatacak,
Yaşam diyarından kökünü sökecek. Sela
6. Doğrular bunu görünce korkacak,
Gülerek şöyle diyecekler:
7. "İşte bu adam, Tanrı'ya sığınmak istemedi,
Servetinin bolluğuna güvendi,
Başkalarını yıkarak güçlendi!"
8. Ama ben Tanrı'nın evinde yeşeren zeytin ağacı gibiyim,
Sonsuza dek Tanrı'nın sevgisine güvenirim.
9. Sürekli sana şükrederim yaptıkların için,
Sadık kullarının önünde umut bağlarım,
Çünkü adın iyidir.
Asaf'ın mezmuru
1. Tanrı yerini aldı tanrısal kurulda,
Yargısını açıklıyor ilahların ortasında:
2. "Ne zamana dek haksız karar verecek,
Kötüleri kayıracaksınız? Sela
3. Zayıfın, öksüzün davasını savunun,
Mazlumun, yoksulun hakkını arayın.
4. Zayıfı, düşkünü kurtarın,
Onları kötülerin elinden özgür kılın."
5. Bilmiyor, anlamıyorlar,
Karanlıkta dolaşıyorlar.
Yeryüzünün temelleri sarsılıyor.
6. " 'Siz ilahlarsınız' diyorum,
'Yüceler Yücesi'nin oğullarısınız hepiniz!'
7. Yine de insanlar gibi öleceksiniz,
Sıradan bir önder gibi düşeceksiniz!"
8. Kalk, ey Tanrı, yargıla yeryüzünü!
Çünkü bütün uluslar senindir.
1. Övgüler sunun RAB'be!
Ne mutlu RAB'den korkan insana,
O'nun buyruklarından büyük zevk alana!
2. Soyu yeryüzünde güç kazanacak,
Doğruların kuşağı kutsanacak.
3. Bolluk ve zenginlik eksilmez evinden,
Sonsuza dek sürer doğruluğu.
4. Karanlıkta ışık doğar dürüstler için,
Lütfeden, sevecen, doğru insanlar için.
5. Ne mutlu eli açık olan, ödünç veren,
İşlerini adaletle yürüten insana!
6. Asla sarsılmaz,
Sonsuza dek anılır doğru insan.
7. Kötü haberden korkmaz,
Yüreği sarsılmaz, RAB'be güvenir.
8. Gözü pektir, korku nedir bilmez,
Sonunda düşmanlarının yenilgisini görür.
9. Armağanlar dağıttı, yoksullara verdi;
Doğruluğu sonsuza dek kalıcıdır,
Gücü ve saygınlığı artar.
10. Kötü kişi bunu görünce kudurur,
Dişlerini gıcırdatır, kendi kendini yer, bitirir.
Kötülerin dileği boşa çıkar.
Davut'un Maskili - Mağaradayken ettiği dua
1. Yüksek sesle yakarıyorum RAB'be,
Yüksek sesle RAB'be yalvarıyorum.
2. Önüne döküyorum yakınmalarımı,
Önünde anlatıyorum sıkıntılarımı.
3. Bunalıma düştüğümde,
Gideceğim yolu sen bilirsin.
Tuzak kurdular yürüdüğüm yola.
4. Sağıma bak da gör,
Kimse saymıyor beni,
Sığınacak yerim kalmadı,
Kimse aramıyor beni.
5. Sana haykırıyorum, ya RAB:
"Sığınağım,
Yaşadığımız bu dünyada nasibim sensin" diyorum.
6. Haykırışıma kulak ver,
Çünkü çok çaresizim;
Kurtar beni ardıma düşenlerden,
Çünkü benden güçlüler.
7. Çıkar beni zindandan,
Adına şükredeyim.
O zaman doğrular çevremi saracak,
Bana iyilik ettiğin için.
1. İyi ad büyük servetten,
Saygınlık gümüş ve altından yeğdir.
2. Zenginle yoksulun ortak yönü şu:
Her ikisini de RAB yarattı.
3. İhtiyatlı kişi tehlikeyi görünce saklanır,
Bönse öne atılır ve zarar görür.
4. Alçakgönüllülüğün ve RAB korkusunun ödülü,
Zenginlik, onur ve yaşamdır.
5. Kötünün yolu diken ve tuzakla doludur.
Canını korumak isteyen bunlardan uzak durur.
6. Çocuğu tutması gereken yola göre yetiştir,
Yaşlandığında o yoldan ayrılmaz.
7. Zengin yoksullara egemen olur,
Borç alan borç verenin kulu olur.
8. Fesat eken dert biçer,
Gazabının değneği yok olur.
9. Cömert olan kutsanır,
Çünkü yemeğini yoksullarla paylaşır.
10. Alaycıyı kov, kavga biter;
Çekişme ve aşağılamalar da sona erer.
11. Yürek temizliğini ve güzel sözleri seven,
Kralın dostluğunu kazanır.
12. RAB bilgiyi gözetip korur,
Hainin sözlerini ise altüst eder.
13. Tembel der ki, "Dışarda aslan var,
Sokağa çıksam beni parçalar."
14. Sokak kadınının ağzı dipsiz çukur gibidir,
RAB'bin gazabına uğrayan oraya düşer.
15. Akılsızlık çocuğun öz yapısındadır,
Değnekle terbiye edilirse akılsızlıktan uzaklaşır.
16. Servetini büyütmek için yoksulu ezenle
Zengine armağan verenin sonu yoksulluktur.
Bilgeden Otuz Öğüt
17. Kulak ver, bilgelerin sözlerini dinle,
Öğrettiğimi zihnine işle.
18. Sözlerimi yüreğinde saklarsan mutlu olursun,
Onlar hep hazır olsun dudaklarında.
19. RAB'be güvenmen için
Bugün bunları sana, evet sana da bildiriyorum.
20. Senin için otuz söz yazdım,
Bilgi ve öğüt sözleri…
21. Öyle ki, güvenilir, doğru sözleri bilesin,
Böylece seni gönderene güvenilir yanıt verebilesin.
(1)
22. Yoksulu, yoksul olduğu için soymaya kalkma,
Düşkünü mahkemede ezme.
23. Çünkü onların davasını RAB yüklenecek
Ve onları soyanların canını alacak.
(2)
24. Huysuz kişiyle arkadaşlık etme;
Tez öfkelenenle yola çıkma.
25. Yoksa onun yollarına alışır,
Kendini tuzağa düşmüş bulursun.
(3)
26. El sıkışıp
Başkasının borcuna kefil olmaktan kaçın.
27. Ödeyecek paran olmazsa,
Altındaki döşeğe bile el koyarlar.
(4)
28. Atalarının belirlediği
Eski sınır taşlarının yerini değiştirme.
(5)
29. İşinde usta birini görüyor musun?
Öylesi sıradan kişilere değil,
Krallara bile hizmet eder.