☊ TCL02
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1. Gökler Tanrı'nın görkemini açıklamakta,
Gökkubbe ellerinin eserini duyurmakta.
2. Gün güne söz söyler,
Gece geceye bilgi verir.
3. Ne söz geçer orada, ne de konuşma,
Sesleri duyulmaz.
4. Ama sesleri yeryüzünü dolaşır,
Sözleri dünyanın dört bucağına ulaşır.
Güneş için göklerde çadır kurdu Tanrı.
5. Gerdekten çıkan güveye benzer güneş,
Koşuya çıkacak atlet gibi sevinir.
6. Göğün bir ucundan çıkar,
Öbür ucuna döner,
Hiçbir şey gizlenmez sıcaklığından.
7. RAB'bin yasası yetkindir, cana can katar,
RAB'bin buyrukları güvenilirdir,
Saf adama bilgelik verir,
8. RAB'bin kuralları doğrudur, yüreği sevindirir,
RAB'bin buyrukları arıdır, gözleri aydınlatır.
9. RAB korkusu paktır, sonsuza dek kalır,
RAB'bin ilkeleri gerçek, tamamen adildir.
10. Onlara altından, bol miktarda saf altından çok istek duyulur,
Onlar baldan, süzme petek balından tatlıdır.
11. Uyarırlar kulunu,
Onlara uyanların ödülü büyüktür.
12. Kim yanlışlarını görebilir?
Bağışla göremediğim kusurlarımı,
13. Bilerek işlenen günahlardan koru kulunu,
İzin verme bana egemen olmalarına!
O zaman büyük isyandan uzak,
Kusursuz olurum.
14. Ağzımdan çıkan sözler,
Yüreğimdeki düşünceler,
Kabul görsün senin önünde,
Ya RAB, kayam, kurtarıcım benim!
Müzik şefi için - Korahoğulları'nın mezmuru
1. Ey bütün halklar, dinleyin!
Kulak verin hepiniz, ey dünyada yaşayanlar,
2. Halk çocukları, bey çocukları,
Zenginler, yoksullar!
3. Bilgelik dökülecek ağzımdan,
Anlayış sağlayacak içimdeki düşünceler,
4. Kulak vereceğim özdeyişlere,
Lirle yorumlayacağım bilmecemi.
5. Niçin korkayım kötü günlerde
Niyeti bozuk düşmanlarım çevremi sarınca?
6. Onlar varlıklarına güvenir,
Büyük servetleriyle böbürlenirler.
7. Kimse kimsenin hayatının bedelini ödeyemez,
Tanrı'ya fidye veremez.
8. Çünkü hayatın fidyesi büyüktür,
Kimse ödemeye yeltenmemeli.
9. Böyle olmasa,
Sonsuza dek yaşar insan,
Mezar yüzü görmez.
10. Kuşkusuz herkes biliyor bilgelerin öldüğünü,
Aptallarla budalaların yok olduğunu.
Mallarını başkalarına bırakıyorlar.
11. Mezarları, sonsuza dek evleri,
Kuşaklar boyu konutları olacak,
Topraklarına kendi adlarını verseler bile.
12. Bütün gösterişine karşın geçicidir insan,
Ölüp giden hayvanlar gibi.
13. Budalaların yolu,
Onların sözünü onaylayanların sonu budur. Sela
14. Sürü gibi ölüler diyarına sürülecekler,
Ölüm güdecek onları.
Tan ağarınca doğrular onlara egemen olacak,
Cesetleri çürüyecek,
Ölüler diyarı onlara konut olacak.
15. Ama Tanrı beni
Ölüler diyarının pençesinden kurtaracak
Ve yanına alacak. Sela
16. Korkma biri zenginleşirse,
Evinin görkemi artarsa.
17. Çünkü ölünce hiçbir şey götüremez,
Görkemi onunla mezara gitmez.
18. Yaşarken kendini mutlu saysa bile,
Başarılı olunca övülse bile.
19. Atalarının kuşağına katılacak,
Onlar ki asla ışık yüzü görmeyecekler.
20. Bütün gösterişine karşın anlayışsızdır insan,
Ölüp giden hayvanlar gibi.
Asaf'ın mezmuru
1. Ey Tanrı, uluslar senin yurduna saldırdı,
Kutsal tapınağını kirletti,
Yeruşalim'i taş yığınına çevirdi.
2. Kullarının ölülerini yem olarak yırtıcı kuşlara,
Sadık kullarının etini yabanıl hayvanlara verdiler.
3. Kanlarını su gibi akıttılar Yeruşalim'in çevresine,
Onları gömecek kimse yok.
4. Komşularımıza yüzkarası,
Çevremizdekilere eğlence ve oyuncak olduk.
5. Ne zamana dek, ya RAB?
Sonsuza dek mi sürecek öfken,
Alev gibi yanan kıskançlığın?
6. Öfkeni seni tanımayan ulusların,
Adını anmayan ülkelerin üzerine dök.
7. Çünkü onlar Yakup soyunu yiyip bitirdiler,
Yurdunu viraneye çevirdiler.
8. Atalarımızın suçlarını artık önümüze sürme,
Sevecenliğini hemen göster bize,
Çünkü tükendikçe tükendik.
9. Yardım et bize yüce adın uğruna, ey bizi kurtaran Tanrı,
Kurtar bizi adın uğruna, bağışla günahlarımızı!
10. Niçin uluslar, "Nerede onların Tanrısı?" diye konuşsun,
Kullarının dökülen kanının öcünü alacağını bilsinler,
Gözlerimizle bunu görelim!
11. Tutsakların iniltisi senin katına erişsin,
Koru büyük gücünle ölüme mahkûm olanları.
12. Komşularımızın sana ettikleri hakareti
Yedi kat iade et bağırlarına, ya Rab!
13. Bizler, kendi halkın, otlağının koyunları
Sonsuza dek şükredeceğiz sana,
Kuşaklar boyunca övgülerini dilimizden düşürmeyeceğiz.
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1. Ey övgüler sunduğum Tanrı,
Sessiz kalma!
2. Çünkü kötüler, yalancılar
Bana karşı ağzını açtı,
Karalıyorlar beni.
3. Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp
Yok yere bana savaş açtılar.
4. Sevgime karşılık bana düşman oldular,
Bense dua etmekteyim.
5. İyiliğime kötülük,
Sevgime nefretle karşılık verdiler.
6. Kötü bir adam koy düşmanın başına,
Sağında onu suçlayan biri dursun!
7. Yargılanınca suçlu çıksın,
Duası bile günah sayılsın!
8. Ömrü kısa olsun,
Görevini bir başkası üstlensin!
9. Çocukları öksüz,
Karısı dul kalsın!
10. Çocukları avare gezip dilensin,
Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
11. Bütün malları tefecinin ağına düşsün,
Emeğini yabancılar yağmalasın!
12. Kimse ona sevgi göstermesin,
Öksüzlerine acıyan olmasın!
13. Soyu kurusun,
Bir kuşak sonra adı silinsin!
14. Atalarının suçları RAB'bin önünde anılsın,
Annesinin günahı silinmesin!
15. Günahları hep RAB'bin önünde dursun,
RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
16. Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi,
Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula,
Yüreği kırık insana.
17. Sevdiği lanet başına gelsin!
Madem kutsamaktan hoşlanmıyor,
Uzak olsun ondan kutsamak!
18. Laneti bir giysi gibi giydi,
Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
19. Bir giysi gibi onu örtünsün,
Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
20. Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere,
RAB böyle karşılık versin!
21. Ama sen, ey Egemen RAB,
Adın uğruna bana ilgi göster;
Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
22. Çünkü düşkün ve yoksulum,
Yüreğim yaralı içimde.
23. Batan güneş gibi geçip gidiyorum,
Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
24. Dizlerim titriyor oruç tutmaktan;
Bir deri bir kemiğe döndüm.
25. Düşmanlarıma yüzkarası oldum;
Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
26. Yardım et bana, ya RAB Tanrım;
Kurtar beni sevgin uğruna!
27. Bilsinler bu işte senin elin olduğunu,
Bunu senin yaptığını, ya RAB!
28. Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni,
Bana saldıranlar utanacak,
Ben kulunsa sevineceğim.
29. Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar,
Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
30. RAB'be çok şükredeceğim,
Kalabalığın arasında O'na övgüler dizeceğim;
31. Çünkü O yoksulun sağında durur,
Onu yargılayanlardan kurtarmak için.
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1. Ya RAB, sınayıp tanıdın beni.
2. Oturup kalkışımı bilirsin,
Niyetimi uzaktan anlarsın.
3. Gittiğim yolu, yattığım yeri inceden inceye elersin,
Bütün yaptıklarımdan haberin var.
4. Daha sözü ağzıma almadan,
Söyleyeceğim her şeyi bilirsin, ya RAB.
5. Beni çepeçevre kuşattın,
Elini üzerime koydun.
6. Kaldıramam böylesi bir bilgiyi,
Başa çıkamam, erişemem.
7. Nereye gidebilirim senin Ruhun'dan,
Nereye kaçabilirim huzurundan?
8. Göklere çıksam, oradasın,
Ölüler diyarına yatak sersem, yine oradasın.
9. Seherin kanatlarını alıp uçsam,
Denizin ötesine konsam,
10. Orada bile elin yol gösterir bana,
Sağ elin tutar beni.
11. Desem ki, "Karanlık beni kaplasın,
Çevremdeki aydınlık geceye dönsün."
12. Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için,
Gece, gündüz gibi ışıldar,
Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
13. İç varlığımı sen yarattın,
Annemin rahminde beni sen ördün.
14. Sana övgüler sunarım,
Çünkü müthiş ve harika yaratılmışım.
Ne harika işlerin var!
Bunu çok iyi bilirim.
15. Gizli yerde yaratıldığımda,
Yerin derinliklerinde örüldüğümde,
Bedenim senden gizli değildi.
16. Henüz döl yatağındayken gözlerin gördü beni;
Bana ayrılan günlerin hiçbiri gelmeden,
Hepsi senin kitabına yazılmıştı.
17. Hakkımdaki düşüncelerin ne değerli, ey Tanrı,
Sayıları ne çok!
18. Kum tanelerinden fazladır saymaya kalksam.
Uyanıyorum, hâlâ seninleyim.
19. Ey Tanrı, keşke kötüleri öldürsen!
Ey eli kanlı insanlar, uzaklaşın benden!
20. Çünkü senin için kötü konuşuyorlar,
Adını kötüye kullanıyor düşmanların.
21. Ya RAB, nasıl tiksinmem senden tiksinenlerden?
Nasıl iğrenmem sana başkaldıranlardan?
22. Onlardan tümüyle nefret ediyor,
Onları düşman sayıyorum.
23. Ey Tanrı, yokla beni, tanı yüreğimi,
Sına beni, öğren kaygılarımı.
24. Bak, seni gücendiren bir yönüm var mı,
Öncülük et bana sonsuz yaşam yolunda!
1. Dürüst yaşayan bir yoksul olmak,
Yalancı bir akılsız olmaktan yeğdir.
2. Bilgisiz heves işe yaramaz,
Acelecilik insanı yanılgıya düşürür.
3. İnsanın ahmaklığı yaşamını yıkar,
Yine de içinden RAB'be öfkelenir.
4. Zenginlik dost üstüne dost kazandırır.
Oysa yoksulun dostu onu yüzüstü bırakır.
5. Yalancı tanık cezasız kalmaz,
Yalan soluyan kurtulamaz.
6. Birçokları önemli kişinin gözüne girmek
Ve eli açık olanın dostu olmak ister.
7. Yoksulun akrabaları bile onu sevmezse,
Dostlarının ondan uzak duracağı daha da kesindir.
Ne kadar yalvarsa ona yaklaşmazlar.
8. Sağduyulu olan canını sever,
Aklı izleyen bolluğa kavuşur.
9. Yalancı tanık cezasız kalmaz,
Yalan soluyan yok olur.
10. Akılsızın gösterişli bir yaşam sürmesi uygun değilse,
Kölelerin önderlere egemen olması
Hiç uygun değildir.
11. Sağduyulu kişi sabırlıdır,
Kusurları hoş görmesi ona onur kazandırır.
12. Kralın öfkesi genç aslanın kükreyişine benzer,
Lütfuysa otların üzerine düşen çiy gibidir.
13. Akılsız çocuk babasının başına beladır,
Dırdır eden kadın sürekli damlayan su gibidir.
14. Ev ve servet babadan mirastır,
Ama sağduyulu kadın RAB'bin armağanıdır.
15. Tembellik insanı uyuşukluğa iter,
Haylaz kişi de aç kalır.
16. Tanrı buyruğuna uyan canını korur,
Gitmesi gereken yolları umursamayan ölür.
17. Yoksula acıyan kişi RAB'be ödünç vermiş olur,
Yaptığı iyilik için RAB onu ödüllendirir.
18. Henüz umut varken çocuğunu eğit,
Onun yıkımına neden olma.
19. Huysuz insan cezasını çekmelidir.
Onu bir kere kurtarsan da, hep aynı şeyi yapman gerekir.
20. Öğüde kulak ver, terbiyeyi kabul et ki,
Ömrünün kalan kısmı boyunca bilge olasın.
21. İnsan yüreğinde çok şey tasarlar,
Ama gerçekleşen, RAB'bin amacıdır.
22. İnsandan istenen vefadır,
Yoksul olmak yalancı olmaktan yeğdir.
23. RAB korkusu
Doygun ve dertsiz bir yaşama kavuşturur.
24.Tembel sahana daldırdığı elini
Ağzına geri götürmek bile istemez.
25. Alaycıyı döversen bön kişi ibret alır,
Akıllı kişiyi azarlarsan bilgisine bilgi katar.
26. Babasına saldıran, annesini kovan çocuk,
Ailesinin utancı ve yüzkarasıdır.
27. Oğlum, uyarılara kulağını tıkarsan,
Bilgi kaynağı sözlerden saparsın.
28. Niyeti bozuk tanık adaletle eğlenir,
Kötülerin ağzı fesatla beslenir.
29. Alaycılar için ceza,
Akılsızların sırtı için kötek hazırdır.