☊ TCL02
Davut'un duası
1. Haklı davamı dinle, ya RAB,
Feryadımı işit!
Hilesiz dudaklardan çıkan duama kulak ver!
2. Haklı çıkar beni,
Çünkü sen gerçeği görürsün.
3. Yüreğimi yokladın,
Gece denedin,
Sınadın beni,
Kötü bir şey bulmadın;
Kararlıyım, ağzımdan kötü söz çıkmaz,
4. Başkalarının yaptıklarına gelince,
Ben senin sözlerine uyarak
Şiddet yollarından kaçındım.
5. Sıkı adımlarla senin yollarını tuttum,
Kaymadı ayaklarım.
6. Sana yakarıyorum, ey Tanrı,
Çünkü beni yanıtlarsın;
Kulak ver bana, dinle söylediklerimi!
7. Göster harika sevgini,
Ey sana sığınanları saldırganlardan sağ eliyle kurtaran!
8. Koru beni gözbebeği gibi;
Kanatlarının gölgesine gizle
9. Kötülerin saldırısından,
Çevremi saran ölümcül düşmanlarımdan.
10. Yürekleri yağ bağlamış,
Ağızları büyük laflar ediyor.
11. İzimi buldular, üzerime geliyorlar,
Yere vurmak için gözetliyorlar.
12. Tıpkı parçalamak için sabırsızlanan bir aslan,
Pusuya yatan genç bir aslan gibi.
13. Kalk, ya RAB, kes önlerini, eğ başlarını!
Kılıcınla kurtar canımı kötülerden,
14. Elinle bu insanlardan, ya RAB,
Yaşam payı bu dünyada olan insanlardan.
Varsın karınları vereceğin cezalara doysun,
Çocukları da yiyip doysun,
Artanı torunlarına kalsın!
15. Ama ben doğruluk sayesinde yüzünü göreceğim senin,
Uyanınca suretini görmeye doyacağım.
Müzik şefi için - Korahoğulları'nın mezmuru
1. Ey bütün uluslar, el çırpın!
Sevinç çığlıkları atın Tanrı'nın onuruna!
2. Ne müthiştir yüce RAB,
Bütün dünyanın ulu Kralı.
3. Halkları altımıza,
Ulusları ayaklarımızın dibine serer.
4. Sevdiği Yakup'un gururu olan mirasımızı
O seçti bizim için. Sela
5. RAB Tanrı sevinç çığlıkları,
Boru sesleri arasında yükseldi.
6. Ezgiler sunun Tanrı'ya, ezgiler;
Ezgiler sunun Kralımız'a, ezgiler!
7. Çünkü Tanrı bütün dünyanın kralıdır,
Maskil sunun!
8. Tanrı kutsal tahtına oturmuş,
Krallık eder uluslara.
9. Ulusların önderleri
İbrahim'in Tanrısı'nın halkıyla bir araya gelmiş;
Çünkü Tanrı'ya aittir yeryüzü kralları.
O çok yücedir.
Müzik Şefi Yedutun için - Asaf'ın mezmuru
1. Yüksek sesle Tanrı'ya yakarıyorum,
Haykırıyorum beni duysun diye.
2. Sıkıntılı günümde Rab'be yönelir,
Gece hiç durmadan ellerimi açarım,
Gönlüm avunmaz bir türlü.
3. Tanrı'yı anımsayınca inlerim,
Düşündükçe içim daralır. Sela
4. Açık tutuyorsun göz kapaklarımı,
Sıkıntıdan konuşamıyorum.
5. Geçmiş günleri,
Yıllar öncesini düşünüyorum.
6. Gece ilahilerimi anacağım,
Kendi kendimle konuşacağım,
İnceden inceye soracağım:
7. "Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek?
Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?
8. Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu?
Sözü geçerli değil mi artık?
9. Tanrı unuttu mu acımayı?
Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?" Sela
10. Sonra kendi kendime, "İşte benim derdim bu!" dedim,
"Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık."
11. RAB'bin işlerini anacağım,
Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.
12. Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim,
Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.
13. Ey Tanrı, yolun kutsaldır!
Hangi ilah Tanrı kadar uludur?
14. Harikalar yaratan Tanrı sensin,
Halklar arasında gücünü gösterdin.
15. Güçlü bileğinle kendi halkını,
Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. Sela
16. Sular seni görünce, ey Tanrı,
Sular seni görünce çalkalandı,
Enginler titredi.
17. Bulutlar suyunu boşalttı,
Gökler gürledi,
Her yanda okların uçuştu.
18. Kasırgada gürleyişin duyuldu,
Şimşekler dünyayı aydınlattı,
Yer titreyip sarsıldı.
19. Kendine denizde,
Derin sularda yollar açtın,
Ama ayak izlerin belli değildi.
20. Musa ve Harun'un eliyle
Halkını bir sürü gibi güttün.
1. RAB'be şükredin, çünkü O iyidir,
Sevgisi sonsuzdur.
2. Böyle desin RAB'bin kurtardıkları,
Düşman pençesinden özgür kıldıkları,
3. Doğudan, batıdan, kuzeyden, güneyden,
Bütün ülkelerden topladıkları.
4. Issız çöllerde dolaştılar,
Yerleşecekleri kente giden bir yol bulamadılar.
5. Aç, susuz,
Sefil oldular.
6. O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar,
RAB kurtardı onları dertlerinden.
7. Yerleşecekleri bir kente varıncaya dek,
Onlara doğru yolda öncülük etti.
8. Şükretsinler RAB'be sevgisi için,
İnsanlar yararına yaptığı harikalar için.
9. Çünkü O susamış canın susuzluğunu giderir,
Aç canı iyiliklerle doyurur.
10. Zincire vurulmuş, acıyla kıvranan tutsaklar,
Karanlıkta, zifiri karanlıkta oturmuştu.
11. Çünkü Tanrı'nın buyruklarına karşı çıkmışlardı,
Küçümsemişlerdi Yüceler Yücesi'nin öğüdünü.
12. Ağır işlerle hayatı onlara zehir etti,
Çöktüler, yardım eden olmadı.
13. O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar,
RAB kurtardı onları dertlerinden;
14. Çıkardı karanlıktan, zifiri karanlıktan,
Kopardı zincirlerini.
15. Şükretsinler RAB'be sevgisi için,
İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
16. Çünkü tunç kapıları kırdı,
Demir kapı kollarını parçaladı O.
17. Cezalarını buldu aptallar,
Suçları, isyanları yüzünden.
18. İğrenir olmuşlardı bütün yemeklerden,
Ölümün kapılarına yaklaşmışlardı.
19. O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar,
RAB kurtardı onları dertlerinden.
20. Sözünü gönderip iyileştirdi onları,
Kurtardı ölüm çukurundan.
21. Şükretsinler RAB'be sevgisi için,
İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
22. Şükran kurbanları sunsunlar
Ve sevinç çığlıklarıyla duyursunlar O'nun yaptıklarını!
23. Gemilerle denize açılanlar,
Okyanuslarda iş yapanlar,
24. RAB'bin işlerini,
Derinliklerde yaptığı harikaları gördüler.
25. Çünkü O buyurunca şiddetli bir fırtına koptu,
Dalgalar şaha kalktı.
26. Göklere yükselip diplere indi gemiler,
Sıkıntıdan canları burunlarına geldi gemicilerin,
27. Sarhoş gibi sallanıp sendelediler,
Ustalıkları işe yaramadı.
28. O zaman sıkıntı içinde RAB'be yakardılar,
RAB kurtardı onları dertlerinden.
29. Fırtınayı limanlığa çevirdi,
Yatıştı dalgalar;
30. Rahatlayınca sevindiler,
Diledikleri limana götürdü RAB onları.
31. Şükretsinler RAB'be sevgisi için,
İnsanlar yararına yaptığı harikalar için!
32. Yüceltsinler O'nu halk topluluğunda,
Övgüler sunsunlar ileri gelenlerin toplantısında.
33. Irmakları çöle çevirir,
Pınarları kurak toprağa,
34. Verimli toprağı çorak alana,
Orada yaşayanların kötülüğü yüzünden.
35. Çölü su birikintisine çevirir,
Kuru toprağı pınara.
36. Açları yerleştirir oraya;
Oturacak bir kent kursunlar,
37. Tarlalar ekip bağlar diksinler,
Bol ürün alsınlar diye.
38. RAB'bin kutsamasıyla,
Çoğaldılar alabildiğine,
Eksiltmedi hayvanlarını.
39. Sonra azaldılar, alçaldılar,
Baskı, sıkıntı ve acı yüzünden.
40. RAB rezalet saçtı soylular üzerine,
Yolu izi belirsiz bir çölde dolaştırdı onları.
41. Ama yoksulu sefaletten kurtardı,
Davar sürüsü gibi çoğalttı ailelerini.
42. Doğru insanlar görüp sevinecek,
Kötülerse ağzını kapayacak.
43. Aklı olan bunları göz önünde tutsun,
RAB'bin sevgisini dikkate alsın.
1. Babil ırmakları kıyısında oturup
Siyon'u andıkça ağladık;
2. Çevredeki kavaklara
Lirlerimizi astık.
3. Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler,
Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor,
"Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!" diyorlardı.
4. Nasıl okuyabiliriz RAB'bin ezgisini
El toprağında?
5. Ey Yeruşalim, seni unutursam,
Sağ elim kurusun.
6. Seni anmaz,
Yeruşalim'i en büyük sevincimden üstün tutmazsam,
Dilim damağıma yapışsın!
7. Yeruşalim'in düştüğü gün,
"Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!"
Diyen Edomlular'ın tavrını anımsa, ya RAB.
8. Ey sen, yıkılası Babil kızı,
Bize yaptıklarını
Sana ödetecek olana ne mutlu!
9. Ne mutlu senin yavrularını tutup
Kayalarda parçalayacak insana!
1. Huzur içinde kuru bir lokma,
Kavga ve ziyafet dolu evden iyidir.
2. Sağduyulu köle,
Ailesini utanca sokan oğula egemen olur
Ve kardeşlerle birlikte mirastan pay alır.
3. Altın ocakta, gümüş potada arıtılır,
Yüreği arıtansa RAB'dir.
4. Kötü kişi fesat yüklü dudakları dinler,
Yalancı da yıkıcı dile kulak verir.
5. Yoksulla alay eden, onu yaratanı hor görür.
Felakete sevinen cezasız kalmaz.
6. Torunlar yaşlıların tacıdır,
Çocukların övüncü anne babalarıdır.
7. Kurumlu sözler ahmağa nasıl yakışmazsa,
Soyluya da yalancı dudaklar hiç yakışmaz.
8. Sahibinin gözünde rüşvet bir tılsımdır.
Ne yapsa başarılı olur.
9. Sevgi isteyen kişi suçları bağışlar,
Olayı diline dolayansa can dostları ayırır.
10. Akıllı kişiyi azarlamak,
Akılsıza yüz darbe vurmaktan etkilidir.
11. Kötü kişi ancak başkaldırmaya eğilimlidir,
Ona gönderilecek ulak acımasız olacaktır.
12. Azgınlığı üstünde bir akılsızla karşılaşmak,
Yavrularından edilmiş dişi ayıyla karşılaşmaktan beterdir.
13. İyiliğin karşılığını kötülükle ödeyenin
Evinden kötülük eksik olmaz.
14. Kavganın başlangıcı su sızıntısına benzer,
Bir patlamaya yol açmadan çekişmeyi bırak.
15. Kötüyü aklayan da, doğruyu mahkûm eden de
RAB'bi tiksindirir.
16. Akılsız biri bilgelik satın almak için niye para harcasın?
Zaten sağduyudan yoksun!
17. Dost her zaman sever,
Kardeş sıkıntılı günde belli olur.
18. Sağduyudan yoksun kişi el sıkışıp
Başkasına kefil olur.
19. Başkaldırıyı seven kavgayı sever,
Kapısını yüksek yapan yıkımına davetiye çıkarır.
20. Sapık yürekli kişi iyilik beklememeli.
Diliyle aldatan da belaya düşer.
21. Akılsız kendisini doğurana derttir,
Ahmağın babası sevinç nedir bilmez.
22. İç ferahlığı sağlık getirir,
Ezik ruh ise bedeni yıpratır.
23. Kötü kişi adaleti saptırmak için
Gizlice rüşvet alır.
24. Akıllı kişi gözünü bilgelikten ayırmaz,
Akılsızın gözüyse hep sağda soldadır.
25. Akılsız çocuk babasına üzüntü,
Annesine acı verir.
26. Ne suçsuza ceza kesmek iyidir,
Ne de görevliyi dürüst davrandığı için dövmek…
27. Bilgili kişi az konuşur,
Akıllı kişi sakin ruhludur.
28. Çenesini tutup susan ahmak bile
Bilge ve akıllı sayılır.