☊ TCL02
Davut'un Miktamı
1. Koru beni, ey Tanrı,
Çünkü sana sığınıyorum.
2 .RAB'be dedim ki, "Efendim sensin.
Senden öte mutluluk yok benim için."
3. Ülkedeki kutsallara gelince,
Soyludur onlar, biricik zevkim onlardır.
4. Başka ilahların ardınca koşanların derdi artacak.
Onların kan sunularını dökmeyeceğim,
Adlarını ağzıma almayacağım.
5. Benim payıma,
Benim kâseme düşen sensin, ya RAB;
Yaşamım senin ellerinde.
6. Payıma ne güzel yerler düştü,
Ne harika bir mirasım var!
7. Övgüler sunarım bana öğüt veren RAB'be,
Geceleri bile vicdanım uyarır beni.
8. Gözümü RAB'den ayırmam,
Sağımda durduğu için sarsılmam.
9. Bu nedenle içim sevinç dolu, yüreğim coşuyor,
Bedenim güven içinde.
10. Çünkü sen beni ölüler diyarına terk etmezsin,
Sadık kulunun çürümesine izin vermezsin.
11. Yaşam yolunu bana bildirirsin.
Bol sevinç vardır senin huzurunda,
Sağ elinden mutluluk eksilmez.
Müzik şefi için - Tiz sesliler için -
Korahoğulları'nın ezgisi
1. Tanrı sığınağımız ve gücümüzdür,
Sıkıntıda hep yardıma hazırdır.
2. Bu yüzden korkmayız yeryüzü altüst olsa,
Dağlar denizlerin bağrına devrilse,
3. Sular kükreyip köpürse,
Kabaran deniz dağları titretse bile. Sela
4. Bir ırmak var ki, suları sevinç getirir Tanrı kentine,
Yüceler Yücesi'nin kutsal konutuna.
5. Tanrı onun ortasındadır,
Sarsılmaz o kent.
Gün doğarken Tanrı ona yardım eder.
6. Uluslar kükrüyor, krallıklar sarsılıyor,
Tanrı gürleyince yeryüzü eriyip gidiyor.
7. Her Şeye Egemen RAB bizimledir,
Yakup'un Tanrısı kalemizdir. Sela
8. Gelin, görün RAB'bin yaptıklarını,
Yeryüzüne getirdiği yıkımları.
9. Savaşları durdurur yeryüzünün dört bucağında,
Yayları kırar, mızrakları parçalar,
Kalkanları yakar.
10. "Sakin olun, bilin ki, Tanrı benim!
Uluslar arasında yüceleceğim,
Yeryüzünde yüceleceğim!"
11. Her Şeye Egemen RAB bizimledir,
Yakup'un Tanrısı kalemizdir. Sela
Müzik şefi için - Telli sazlarla - Asaf'ın mezmuru - İlahi
1. Yahuda'da Tanrı bilinir,
İsrail'de adı uludur;
2. Konutu Şalem'dedir,
Yaşadığı yer Siyon'da.
3. Orada kırdı alevli okları,
Kalkanı, kılıcı, savaş silahlarını. Sela
4. Işıl ışıl parıldıyorsun,
Avı bol dağlardan daha görkemli.
5. Yağmaya uğradı yiğitler,
Uykularına daldılar,
En güçlüleri bile elini kıpırdatamaz oldu.
6. Ey Yakup'un Tanrısı, sen kükreyince,
Atlarla atlılar son uykularına daldılar.
7. Yalnız sensin korkulması gereken,
Öfkelenince kim durabilir karşında?
8. Yargını göklerden açıkladın,
Yeryüzü korkup sessizliğe büründü,
9. Ey Tanrı, sen yargılamaya,
Ülkedeki mazlumları kurtarmaya kalkınca. Sela
10. İnsanların gazabı bile sana övgüler doğuruyor,
Gazabından kurtulanları çevrene topluyorsun.
11. Adaklar adayın Tanrınız RAB'be,
Yerine getirin adaklarınızı,
Armağanlar sunun korkulması gereken Tanrı'ya,
Bütün çevresindekiler.
12. RAB önderlerin soluğunu keser,
Korku salar yeryüzü krallarına.
1. Övgüler sunun, RAB'be!
RAB'be şükredin, çünkü O iyidir,
Sevgisi sonsuzdur.
2. RAB'bin büyük işlerini kim anlatabilir,
Kim O'na yeterince övgü sunabilir?
3. Ne mutlu adalete uyanlara,
Sürekli doğru olanı yapanlara!
4. Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni,
Onları kurtardığında ilgilen benimle.
5. Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim,
Ulusunun sevincini,
Kendi halkının kıvancını paylaşayım.
6. Atalarımız gibi biz de günah işledik,
Suç işledik, kötülük ettik.
7. Atalarımız Mısır'dayken
Yaptığın harikaları anlamadı,
Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı,
Denizde, Kamış Denizi'nde* başkaldırdılar.
8. Buna karşın RAB gücünü göstermek için,
Adı uğruna kurtardı onları.
9. Kamış Denizi'ni azarladı, kurudu deniz,
Yürüdüler enginde O'nun öncülüğünde,
Çölde yürür gibi.
10. Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları,
Düşmanlarının pençesinden kurtardı.
11. Sular yuttu hasımlarını,
Hiçbiri kurtulmadı.
12. O zaman atalarımız O'nun sözlerine inandılar,
Ezgiler söyleyerek O'nu övdüler.
13. Ne var ki, RAB'bin yaptıklarını çabucak unuttular,
Öğüt vermesini beklemediler.
14. Özlemle kıvrandılar çölde,
Tanrı'yı denediler ıssız yerlerde.
15. Tanrı onlara istediklerini verdi,
Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi.
16. Onlar ordugahlarında Musa'yı,
RAB'bin kutsal kulu Harun'u kıskanınca,
17. Yer yarıldı ve Datan'ı yuttu,
Aviram'la yandaşlarının üzerine kapandı.
18. Ateş kavurdu onları izleyenleri,
Alev yaktı kötüleri.
19. Bir buzağı heykeli yaptılar Horev'de,
Dökme bir puta tapındılar.
20. Tanrı'nın yüceliğini,
Ot yiyen öküz putuna değiştirdiler.
21. Unuttular kendilerini kurtaran Tanrı'yı,
Mısır'da yaptığı büyük işleri,
22. Ham ülkesinde yarattığı harikaları,
Kamış Denizi kıyısında yaptığı müthiş işleri.
23. Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı,
Ama seçkin kulu Musa O'nun önündeki gedikte durarak,
Yok edici öfkesinden vazgeçirdi O'nu.
24. Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi,
Tanrı'nın verdiği söze inanmadılar.
25. Çadırlarında söylendiler,
Dinlemediler RAB'bin sesini.
26-27. Bu yüzden RAB elini kaldırdı
Ve çölde onları yere sereceğine,
Soylarını ulusların arasına saçacağına,
Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.
28. Sonra Baal-Peor'a bel bağladılar,
Ölülere sunulan kurbanları yediler.
29. Öfkelendirdiler RAB'bi yaptıklarıyla,
Salgın hastalık çıktı aralarında.
30. Ama Pinehas kalkıp araya girdi,
Felaketi önledi.
31. Bu doğruluk sayıldı ona,
Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.
32. Yine RAB'bi öfkelendirdiler Meriva suları yanında,
Musa'nın başına dert açıldı onlar yüzünden;
33. Çünkü onu sinirlendirdiler,
O da düşünmeden konuştu.
34. RAB'bin onlara buyurduğu gibi
Yok etmediler halkları,
35. Tersine öteki uluslara karıştılar,
Onların törelerini öğrendiler.
36. Putlarına taptılar,
Bu da onlara tuzak oldu.
37. Oğullarını, kızlarını
Cinlere kurban ettiler.
38. Kenan putlarına kurban olsun diye
Oğullarının, kızlarının kanını,
Suçsuzların kanını döktüler;
Ülke onların kanıyla kirlendi.
39. Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar,
Vefasız duruma düştüler töreleriyle.
40. RAB'bin öfkesi parladı halkına karşı,
Tiksindi kendi halkından.
41. Onları ulusların eline teslim etti.
Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.
42. Düşmanları onları ezdi,
Boyun eğdirdi hepsine.
43. RAB onları birçok kez kurtardı,
Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydı
Ve alçaltıldılar suçları yüzünden.
44. RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıyla
Yakarışlarını duyunca.
45. Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna,
Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.
46. Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.
47. Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB,
Topla bizi ulusların arasından.
Kutsal adına şükredelim,
Yüceliğinle övünelim.
48. Öncesizlikten sonsuza dek,
İsrail'in Tanrısı RAB'be övgüler olsun!
Bütün halk, "Amin!" desin.
RAB'be övgüler olsun!
1. Şükredin RAB'be, çünkü O iyidir,
Sevgisi sonsuzdur;
2. Şükredin tanrılar Tanrısı'na,
Sevgisi sonsuzdur;
3. Şükredin rabler Rabbi'ne,
Sevgisi sonsuzdur;
4. Büyük harikalar yapan tek varlığa,
Sevgisi sonsuzdur;
5. Gökleri bilgece yaratana,
Sevgisi sonsuzdur;
6. Yeri sular üzerine yayana,
Sevgisi sonsuzdur;
7. Büyük ışıklar yaratana,
Sevgisi sonsuzdur;
8. Gündüze egemen olsun diye güneşi,
Sevgisi sonsuzdur;
9. Geceye egemen olsun diye ayı ve yıldızları yaratana,
Sevgisi sonsuzdur;
10. Mısır'da ilk doğanları öldürene,
Sevgisi sonsuzdur;
11-12. Güçlü eli, kudretli koluyla
Sevgisi sonsuzdur;
İsrail'i Mısır'dan çıkarana,
Sevgisi sonsuzdur;
13. Kamış Denizi'ni* ikiye bölene,
Sevgisi sonsuzdur;
14. İsrail'i ortasından geçirene,
Sevgisi sonsuzdur;
15. Firavunla ordusunu Kamış Denizi'ne dökene,
Sevgisi sonsuzdur;
16. Kendi halkını çölde yürütene,
Sevgisi sonsuzdur;
17. Büyük kralları vurana,
Sevgisi sonsuzdur;
18. Güçlü kralları öldürene,
Sevgisi sonsuzdur;
19. Amorlu kral Sihon'u,
Sevgisi sonsuzdur;
20. Başan Kralı Og'u öldürene,
Sevgisi sonsuzdur;
21-22. Topraklarını mülk olarak,
Sevgisi sonsuzdur;
Kulu İsrail'e mülk verene,
Sevgisi sonsuzdur;
23. Düşkün günlerimizde bizi anımsayana,
Sevgisi sonsuzdur;
24. Düşmanlarımızdan bizi kurtarana,
Sevgisi sonsuzdur;
25. Bütün canlılara yiyecek verene,
Sevgisi sonsuzdur;
26. Şükredin Göklerin Tanrısı'na,
Sevgisi sonsuzdur.
1. İnsan aklıyla çok şey tasarlayabilir,
Ama dilin vereceği yanıt RAB'dendir.
2. İnsan her yaptığını temiz sanır,
Ama niyetlerini tartan RAB'dir.
3. Yapacağın işleri RAB'be emanet et,
O zaman tasarıların gerçekleşir.
4. RAB her şeyi amacına uygun yapar,
Kötü kişinin yıkım gününü de O hazırlar.
5. RAB yüreği küstah olandan iğrenir,
Bilin ki, öyleleri cezasız kalmaz.
6. Sevgi ve bağlılık suçları bağışlatır,
RAB korkusu insanı kötülükten uzaklaştırır.
7. RAB kişinin yaşayışından hoşnutsa
Düşmanlarını bile onunla barıştırır.
8. Doğrulukla kazanılan az şey
Haksızlıkla kazanılan büyük gelirden iyidir.
9. Kişi yüreğinde gideceği yolu tasarlar,
Ama adımlarını RAB yönlendirir.
10. Tanrı buyruklarını kralın ağzıyla açıklar,
Bu nedenle kral adaleti çiğnememelidir.
11. Doğru terazi ve baskül RAB'bindir,
Bütün tartı ağırlıklarını O belirler.
12. Krallar kötülükten iğrenir,
Çünkü tahtın güvencesi adalettir.
13. Kral doğru söyleyenden hoşnut kalır,
Dürüst konuşanı sever.
14. Kralın öfkesi ölüm habercisidir,
Ama bilge kişi onu yatıştırır.
15. Kralın yüzü gülüyorsa, yaşam demektir.
Lütfu son yağmuru getiren bulut gibidir.
16. Bilgelik kazanmak altından daha değerlidir,
Akla sahip olmak da gümüşe yeğlenir.
17. Dürüstlerin tuttuğu yol kötülükten uzaklaştırır,
Yoluna dikkat eden, canını korur.
18. Gururun ardından yıkım,
Kibirli ruhun ardından da düşüş gelir.
19. Mazlumlar arasında alçakgönüllü biri olmak,
Kibirlilerle çapul malı paylaşmaktan iyidir.
20. Öğüde kulak veren başarıya ulaşır,
RAB'be güvenen mutlu olur.
21. Bilge yüreklilere akıllı denir,
Tatlı söz ikna gücünü artırır.
22. Sağduyu, sahibine yaşam kaynağı,
Ahmaklıksa ahmaklara cezadır.
23. Bilgenin aklı diline yön verir,
Dudaklarının ikna gücünü artırır.
24. Hoş sözler petek balı gibidir,
Cana tatlı ve bedene şifadır.
25. Öyle yol var ki, insana düz gibi görünür,
Ama sonu ölümdür.
26. Emekçinin iştahıdır onu çalıştıran,
Çünkü açlığı onu kamçılar.
27. Alçaklar başkalarına kötülük tasarlar,
Konuşmaları kavurucu ateş gibidir.
28. Huysuz kişi çekişmeyi körükler,
Dedikoducu can dostları ayırır.
29. Zorba kişi başkalarını ayartır
Ve onları olumsuz yola yöneltir.
30. Göz kırpmak düzenbazlığa,
Sinsi gülücükler kötülüğe işarettir.
31. Ağarmış saçlar onur tacıdır,
Doğru yaşayışla kazanılır.
32. Sabırlı kişi yiğitten üstündür,
Kendini denetleyen de kentler fethedenden üstündür.
33. İnsan kura atar,
Ama her kararı RAB verir.