☊ TCL02
Davut'un mezmuru
1. Ya RAB, çadırına kim konuk olabilir?
Kutsal dağında kim oturabilir?
2. Kusursuz yaşam süren, adil davranan,
Yürekten gerçeği söyleyen.
3. İftira etmez,
Dostuna zarar vermez,
Komşusuna kara çalmaz böylesi.
4. Aşağılık insanları hor görür,
Ama RAB'den korkanlara saygı duyar.
Kendi zararına ant içse bile, dönmez andından.
5. Parasını faize vermez,
Suçsuza karşı rüşvet almaz.
Böyle yaşayan asla sarsılmayacak.
Müzik şefi için - "Zambaklar" makamında
Korahoğulları'nın Maskili - Aşk ilahisi
1. Yüreğimden güzel sözler taşıyor,
Kral için söylüyorum şiirlerimi,
Dilim usta bir yazarın kalemi gibi olsun.
2. Sen insanların en güzelisin,
Lütuf saçılmış dudaklarına.
Çünkü Tanrı seni sonsuza dek kutsamış.
3. Ey yiğit savaşçı, kuşan kılıcını beline,
Görkemine, yüceliğine bürün.
4. At sırtında görkeminle, zaferle ilerle,
Gerçek ve adalet uğruna
Sağ elin korkunç işler göstersin.
5. Okların sivridir,
Kral düşmanlarının yüreğine saplanır,
Halklar ayaklarının altına serilir.
6. Ey Tanrı, tahtın sonsuzluklar boyunca kalıcıdır,
Krallığının asası adalet asasıdır.
7. Doğruluğu sever, kötülükten nefret edersin.
Bunun için Tanrı, senin Tanrın,
Seni sevinç yağıyla
Arkadaşlarından daha çok meshetti.
8. Giysilerinin tümü mür, öd, tarçın kokuyor;
Fildişi saraylardan gelen çalgı sesleri seni eğlendiriyor!
9. Kral kızları senin saygın kadınların arasında,
Kraliçe, Ofir altınları içinde senin sağında duruyor.
10. Dinle, ey kral kızı, bak, kulak ver,
Halkını, baba evini unut.
11. Kral senin güzelliğine vuruldu,
Efendin olduğu için önünde eğil.
12. Sur halkı armağan getirecek,
Halkın zenginleri lütfunu kazanmak isteyecek.
13. Kral kızı odasında ışıl ışıl parıldıyor,
Giysisi altınla dokunmuş.
14. İşlemeli giysiler içinde kralın önüne çıkarılacak,
Arkadaşları, ona eşlik eden kızlar sana getirilecek.
15. Sevinç ve coşkuyla götürülecek,
Kralın sarayına girecekler.
16. Atalarının yerini oğulların alacak,
Onları önder yapacaksın bütün ülkeye.
17. Adını kuşaklar boyunca yaşatacağım,
Böylece halklar sonsuza dek övecek seni.
Müzik şefi için - "Yok Etme" makamında -
Asaf'ın mezmuru - İlahi
1. Sana şükrederiz, ey Tanrı,
Şükrederiz, çünkü sen yakınsın,
Harikaların bunu gösterir.
2. "Belirlediğim zaman gelince,
Doğrulukla yargılayacağım" diyor Tanrı,
3. "Yeryüzü altüst olunca üzerindekilerle,
Ben pekiştireceğim onun direklerini. Sela
4. Övünenlere, 'Övünmeyin artık!' dedim;
Kötülere, 'Kaldırmayın başınızı!
5. Kaldırmayın başınızı!
Tepeden konuşmayın!' "
6. Çünkü ne doğudan, ne batıdan,
Ne de çöldeki dağlardan doğar yargı.
7. Yargıç ancak Tanrı'dır,
Birini alçaltır, birini yükseltir.
8. RAB elinde dolu bir kâse tutuyor,
Köpüklü, baharat karıştırılmış şarap döküyor;
Yeryüzünün bütün kötüleri
Tortusuna dek yalayıp onu içiyor.
9. Bense sürekli duyuracağım bunu,
Yakup'un Tanrısı'nı ilahilerle öveceğim:
10. "Kıracağım kötülerin bütün gücünü,
Doğruların gücüyse yükseltilecek."
1. RAB'be şükredin, O'nu adıyla çağırın,
Halklara duyurun yaptıklarını!
2. O'nu ezgilerle, ilahilerle övün,
Bütün harikalarını anlatın!
3. Kutsal adıyla övünün,
Sevinsin RAB'be yönelenler!
4. RAB'be ve O'nun gücüne bakın,
Durmadan O'nun yüzünü arayın!
5-6. Ey sizler, kulu İbrahim'in soyu,
Seçtiği Yakupoğulları,
O'nun yaptığı harikaları,
Olağanüstü işlerini
Ve ağzından çıkan yargıları anımsayın!
7. Tanrımız RAB O'dur,
Yargıları bütün yeryüzünü kapsar.
8-9. O antlaşmasını,
Bin kuşak için verdiği sözü,
İbrahim'le yaptığı antlaşmayı,
İshak için içtiği andı sonsuza dek anımsar.
10-11. "Hakkınıza düşen mülk olarak
Kenan ülkesini size vereceğim" diyerek,
Bunu Yakup için bir kural,
İsrail'le sonsuza dek geçerli bir antlaşma yaptı.
12. O zaman bir avuç insandılar,
Sayıca az ve ülkeye yabancıydılar.
13. Bir ulustan öbürüne,
Bir ülkeden ötekine dolaşıp durdular.
14. RAB kimsenin onları ezmesine izin vermedi,
Onlar için kralları bile payladı:
15. "Meshettiklerime dokunmayın,
Peygamberlerime kötülük etmeyin!" dedi.
16. Ülkeye kıtlık gönderdi,
Bütün yiyeceklerini yok etti.
17. Önlerinden bir adam göndermişti,
Köle olarak satılan Yusuf'tu bu.
18. Zincir vurup incittiler ayaklarını,
Demir halka geçirdiler boynuna,
19. Söyledikleri gerçekleşinceye dek,
RAB'bin sözü onu sınadı.
20. Kral adam gönderip Yusuf'u salıverdi,
Halklara egemen olan onu özgür kıldı.
21. Onu kendi sarayının efendisi,
Bütün varlığının sorumlusu yaptı;
22. Önderlerini istediği gibi eğitsin,
İleri gelenlerine akıl versin diye.
23. O zaman İsrail Mısır'a gitti,
Yakup Ham ülkesine yerleşti.
24. RAB halkını alabildiğine çoğalttı,
Düşmanlarından sayıca artırdı onları.
25. Sonunda tutumunu değiştirdi düşmanlarının:
Halkından tiksindiler,
Kullarına kurnazca davrandılar.
26. Kulu Musa'yı,
Seçtiği Harun'u gönderdi aralarına.
27. Onlar gösterdiler RAB'bin belirtilerini,
Ham ülkesinde şaşılası işlerini.
28. Karanlık gönderip ülkeyi karanlığa bürüdü RAB,
Çünkü Mısırlılar O'nun sözlerine karşı gelmişti.
29. Kana çevirdi sularını,
Öldürdü balıklarını.
30. Ülkede kurbağalar kaynaştı
Krallarının odalarına kadar.
31. RAB buyurunca sinek sürüleri,
Sivrisinekler üşüştü ülkenin her yanına.
32. Dolu yağdırdı yağmur yerine,
Şimşekler çaktırdı ülkelerinde.
33. Bağlarını, incir ağaçlarını vurdu,
Parçaladı ülkenin ağaçlarını.
34. O buyurunca çekirgeler,
Sayısız yavrular kaynadı.
35. Ülkenin bütün bitkilerini yediler,
Toprağın ürününü yiyip bitirdiler.
36 Çık.12:29 RAB ülkede ilk doğanların hepsini,
İlk çocuklarını öldürdü.
37. İsrailliler'i ülkeden altın ve gümüşle çıkardı,
Oymaklarından tek kişi bile tökezlemedi.
38. Onlar gidince Mısır sevindi,
Çünkü İsrail korkusu çökmüştü Mısır'ın üzerine.
39. RAB bulutu bir örtü gibi yaydı üzerlerine,
Gece ateş verdi yollarını aydınlatsın diye.
40. İstediler, bıldırcın gönderdi,
Göksel ekmekle doyurdu karınlarını.
41. Kayayı yardı, sular fışkırdı,
Çorak topraklarda bir ırmak gibi aktı.
42. Çünkü kutsal sözünü,
Kulu İbrahim'e verdiği sözü anımsadı.
43. Halkını sevinç içinde,
Seçtiklerini sevinç çığlıklarıyla ülkeden çıkardı.
44. Ulusların topraklarını verdi onlara.
Halkların emeğini miras aldılar;
45 Kurallarını yerine getirsinler,
Yasalarına uysunlar diye.
RAB'be övgüler sunun!
1-2. RAB'be övgüler sunun!
RAB'bin adına övgüler sunun,
Ey RAB'bin kulları!
Ey sizler, RAB'bin Tapınağı'nda,
Tanrımız'ın Tapınağı'nın avlularında hizmet edenler,
Övgüler sunun!
3. RAB'be övgüler sunun,
Çünkü RAB iyidir.
Adını ilahilerle övün,
Çünkü hoştur bu.
4. RAB kendine Yakup soyunu,
Öz halkı olarak İsrail'i seçti.
5. Biliyorum, RAB büyüktür,
Rabbimiz bütün ilahlardan üstündür.
6. RAB ne isterse yapar,
Göklerde, yeryüzünde,
Denizlerde, bütün derinliklerde.
7. Yeryüzünün dört bucağından bulutlar yükseltir,
Yağmur için şimşek çaktırır,
Ambarlarından rüzgar estirir.
8. İnsanlardan hayvanlara dek
Mısır'da ilk doğanları öldürdü.
9. Ey Mısır, senin orta yerinde,
Firavunla bütün görevlilerine
Belirtiler, şaşılası işler gösterdi.
10. Birçok ulusu bozguna uğrattı,
Güçlü kralları öldürdü:
11. Amorlu kral Sihon'u,
Başan Kralı Og'u,
Bütün Kenan krallarını.
12. Topraklarını mülk,
Evet, mülk olarak halkı İsrail'e verdi.
13. Ya RAB, adın sonsuza dek sürecek,
Bütün kuşaklar seni anacak.
14. RAB halkını haklı çıkarır,
Kullarına acır.
15. Ulusların putları altın ve gümüşten yapılmış,
İnsan elinin eseridir.
16. Ağızları var, konuşmazlar,
Gözleri var, görmezler,
17. Kulakları var, duymazlar,
Soluk alıp vermezler.
18. Onları yapan, onlara güvenen herkes
Onlar gibi olacak!
19. Ey İsrail halkı, RAB'be övgüler sun!
Ey Harun soyu, RAB'be övgüler sun!
20. Ey Levi soyu, RAB'be övgüler sun!
RAB'be övgüler sunun, ey RAB'den korkanlar!
21. Yeruşalim'de oturan RAB'be
Siyon'dan övgüler sunulsun!
RAB'be övgüler sunun!
1.Yumuşak yanıt gazabı yatıştırır,
Oysa yaralayıcı söz öfkeyi alevlendirir.
2. Bilgenin dili bilgiyi iyi kullanır,
Akılsızın ağzındansa ahmaklık akar.
3. RAB'bin gözü her yerde olanı görür,
Kötüleri de iyileri de gözler.
4. Okşayıcı dil yaşam verir,
Çarpık dilse ruhu yaralar.
5. Ahmak babasının uyarılarını küçümser,
İhtiyatlı kişi azara kulak verir.
6. Doğru kişinin evi büyük hazine gibidir,
Kötünün geliriyse sıkıntı kaynağıdır.
7. Bilgelerin dudakları bilgi yayar,
Ama akılsızların yüreği öyle değildir.
8. RAB kötülerin kurbanından iğrenir,
Ama doğruların duası O'nu hoşnut eder.
9. RAB kötü kişinin yolundan iğrenir,
Doğruluğun ardından gideni sever.
10. Yoldan sapan şiddetle cezalandırılır
Ve azarlanmaktan nefret eden ölüme gider.
11. RAB, ölüm ve yıkım diyarında olup biteni bilir,
Nerde kaldı ki insanın yüreği!
12. Alaycı kişi azarlanmaktan hoşlanmaz,
Bilgelere gidip danışmaz.
13. Mutlu yürek yüzü neşelendirir,
Acılı yürek ruhu ezer.
14. Akıllı yürek bilgi arar,
Akılsızın ağzıysa ahmaklıkla beslenir.
15. Mazlumun bütün günleri sıkıntı doludur,
Mutlu bir yürekse sahibine sürekli ziyafettir.
16. Yoksul olup RAB'den korkmak,
Zengin olup kaygı içinde yaşamaktan yeğdir.
17. Sevgi dolu bir ortamdaki sebze yemeği,
Nefret dolu bir ortamdaki besili danadan yeğdir.
18. Huysuz kişi çekişme yaratır,
Sabırlı kişi kavgayı yatıştırır.
19. Tembelin yolu dikenli çit gibidir,
Doğrunun yoluysa ana caddeye benzer.
20. Bilge çocuk babasını sevindirir,
Akılsız çocuksa annesini küçümser.
21. Sağduyudan yoksun kişi ahmaklığıyla sevinir,
Ama akıllı insan dürüst bir yaşam sürer.
22. Karşılıklı danışılmazsa tasarılar boşa çıkar,
Danışmanların çokluğuyla başarıya ulaşılır.
23. Uygun yanıt sahibini mutlu eder,
Yerinde söylenen söz ne güzeldir!
24. Sağduyulu kişi yukarıya, yaşama giden yoldadır,
Bu da ölüler diyarına inmesini önler.
25. RAB kibirlinin evini yıkar,
Dul kadının sınırını korur.
26. RAB kötünün tasarılarından iğrenir,
Temiz düşüncelerden hoşnut kalır.
27. Kazanca düşkün kişi kendi evine sıkıntı verir,
Rüşvetten nefret edense rahat yaşar.
28. Doğru kişinin aklı yanıtını iyi tartar,
Kötünün ağzı kötülük saçar.
29. RAB kötülerden uzak durur,
Oysa doğruların duasını duyar.
30. Gülen gözler yüreği sevindirir,
İyi haber bedeni ferahlatır.
31. Yaşam veren uyarıları dinleyen,
Bilgeler arasında konaklar.
32. Terbiyeden kaçan kendine zarar verir,
Azara kulak verense sağduyu kazanır.
33. RAB korkusu bilgelik öğretir,
Alçakgönüllülük de onurun önkoşuludur.