☊ TCL02
1. Ya RAB, neden uzak duruyorsun,
Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun?
2. Kötüler gururla mazlumları avlıyor,
Mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor.
3. Kötü insan içindeki isteklerle övünür,
Açgözlü insan RAB'be lanet okur, O'nu hor görür.
4. Kendini beğenmiş kötü insan Tanrı'ya yönelmez,
Hep, "Tanrı yok!" diye düşünür.
5. Kötülerin yolları her zaman başarıya götürür.
Öyle yücedir ki senin yargıların,
Kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır.
6. İçinden, "Ben sarsılmam" der,
"Hiçbir zaman sıkıntıya düşmem."
7. Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu,
Dilinin altında kötülük ve fesat saklı.
8. Köylerin çevresinde pusu kurar,
Masumu gizli yerlerde öldürür,
Çaresizi sinsice gözler.
9. Gizli yerlerde pusuya yatar
Çalılıktaki aslan gibi,
Kapmak için mazlumu bekler
Ve ağına düşürüp yakalar.
10. Kurbanları çaresiz çöker,
Saldıranın üstün gücü altında ezilir.
11. Kötü insan içinden, "Tanrı unuttu" der,
"Örttü yüzünü, asla göremez."
12. Kalk, ya RAB, kaldır elini, ey Tanrı!
Mazlumları unutma!
13. Neden kötü insan seni hor görsün,
İçinden, "Tanrı hesap sormaz" desin?
14. Oysa sen sıkıntı ve acı çekenleri görürsün,
Yardım etmek için onları izlersin;
Çaresizler sana dayanır,
Öksüzün yardımcısı sensin.
15. Kötünün, haksızın kolunu kır,
Sormadık hesap kalmasın yaptığı kötülükten.
16. RAB sonsuza dek kral kalacak,
Uluslar O'nun ülkesinden temizlenecek.
17. Mazlumların dileğini duyarsın, ya RAB,
Yüreklendirirsin onları,
Kulağın hep üzerlerinde;
18. Öksüze, düşküne hakkını vermek için,
Bir daha dehşet saçmasın ölümlü insan.
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru
1. RAB'bi sabırla bekledim;
Bana yönelip yakarışımı duydu.
2. Ölüm çukurundan,
Balçıktan çıkardı beni,
Ayaklarımı kaya üzerinde tuttu,
Kaymayayım diye.
3. Ağzıma yeni bir ezgi,
Tanrımız'a bir övgü ilahisi koydu.
Çokları görüp korkacak
Ve RAB'be güvenecekler.
4. Ne mutlu RAB'be güvenen insana,
Gururluya, yalana sapana ilgi duymayana.
5. Ya RAB, Tanrım,
Harikaların, düşüncelerin ne çoktur bizim için;
Sana eş koşulmaz!
Duyurmak, anlatmak istesem yaptıklarını,
Saymakla bitmez.
6. Kurbandan, sunudan hoşnut olmadın,
Ama kulaklarımı açtın.
Yakmalık sunu, günah sunusu da istemedin.
7-8. O zaman şöyle dedim: "İşte geldim;
Kutsal Yazı tomarında benim için yazılmıştır.
Ey Tanrım, senin isteğini yapmaktan zevk alırım ben,
Yasan yüreğimin derinliğindedir."
9. Büyük toplantıda müjdelerim senin zaferini,
Sözümü esirgemem,
Ya RAB, bildiğin gibi!
10. Zaferini içimde gizlemem,
Bağlılığını ve kurtarışını duyururum,
Sevgini, sadakatini saklamam büyük topluluktan.
11. Ya RAB, esirgeme sevecenliğini benden!
Sevgin, sadakatin hep korusun beni!
12. Sayısız belalar çevremi sardı,
Suçlarım bana yetişti, önümü göremiyorum;
Başımdaki saçlardan daha çoklar,
Çaresiz kaldım.
13. Ne olur, ya RAB, kurtar beni!
Yardımıma koş, ya RAB!
14. Utansın canımı almaya çalışanlar,
Yüzleri kızarsın!
Geri dönsün zararımı isteyenler,
Rezil olsunlar!
15. Bana, "Oh! Oh!" çekenler
Dehşete düşsün utançlarından!
16. Sende neşe ve sevinç bulsun
Bütün sana yönelenler!
"RAB yücedir!" desin hep
Senin kurtarışını özleyenler!
17. Bense mazlum ve yoksulum,
Düşün beni, ya Rab.
Yardımcım ve kurtarıcım sensin,
Geç kalma, ey Tanrım!
Müzik şefi için - Anma sunusu için - Davut'un mezmuru
1. Ey Tanrı, kurtar beni!
Yardımıma koş, ya RAB!
2. Utansın canımı almaya çalışanlar,
Yüzleri kızarsın!
Geri dönsün zararımı isteyenler,
Rezil olsunlar!
3. Bana, "Oh! Oh!" çekenler
Geri çekilsin utançlarından!
4. Sende neşe ve sevinç bulsun
Bütün sana yönelenler!
"Tanrı yücedir!" desin hep
Senin kurtarışını özleyenler!
5. Bense, mazlum ve yoksulum,
Ey Tanrı, yardımıma koş!
Yardımcım ve kurtarıcım sensin,
Geç kalma, ya RAB!
Mezmur - Şükretmek için
1. Ey bütün dünya, RAB'be sevinç çığlıkları yükseltin!
2. O'na neşeyle kulluk edin,
Sevinç ezgileriyle çıkın huzuruna!
3. Bilin ki RAB Tanrı'dır.
Bizi yaratan O'dur, biz de O'nunuz,
O'nun halkı, otlağının koyunlarıyız.
4. Kapılarına şükranla,
Avlularına övgüyle girin!
Şükredin O'na, adına övgüler sunun!
5. Çünkü RAB iyidir,
Sevgisi sonsuzdur.
Sadakati kuşaklar boyunca sürer.
Hac ilahisi
1. Derinliklerden sana sesleniyorum, ya RAB,
2. Sesimi işit, ya Rab,
Yalvarışıma iyi kulak ver!
3. Ya RAB, sen suçların hesabını tutsan,
Kim ayakta kalabilir, ya Rab?
4. Ama sen bağışlayıcısın,
Öyle ki senden korkulsun.
5. RAB'bi gözlüyorum,
Canım RAB'bi gözlüyor,
Umut bağlıyorum O'nun sözüne.
6. Sabahı gözleyenlerden,
Evet, sabahı gözleyenlerden daha çok,
Canım Rab'bi gözlüyor.
7. Ey İsrail, RAB'be umut bağla!
Çünkü RAB'de sevgi,
Tam kurtuluş vardır.
8. İsrail'i bütün suçlarından
Fidyeyle O kurtaracaktır.
Doğrulukla Kötülüğün Karşılaştırılması
1. Süleyman'ın özdeyişleri:
Bilge çocuk babasını sevindirir,
Akılsız çocuk annesini üzer.
2. Haksızca kazanılan servetin yararı yoktur,
Ama doğruluk ölümden kurtarır.
3. RAB doğru kişiyi aç komaz,
Ama kötülerin isteğini boşa çıkarır.
4. Tembel eller insanı yoksullaştırır,
Çalışkan el zengin eder.
5. Aklı başında evlat ürünü yazın toplar,
Hasatta uyuyansa ailesinin yüzkarasıdır.
6. Bereket doğru kişinin başına yağar,
Kötülerse zorbalıklarını sözle gizler.
7. Doğrular övgüyle,
Kötüler nefretle anılır.
8. Bilge kişi buyrukları kabul eder,
Çenesi düşük ahmaksa yıkıma uğrar.
9. Dürüst kişi güvenlik içinde yaşar,
Ama hileli yoldan giden açığa vurulacaktır.
10. Sinsice göz kırpan, acılara neden olur.
Çenesi düşük ahmak da yıkıma uğrar.
11. Doğru kişinin ağzı yaşam pınarıdır,
Kötülerse zorbalıklarını sözle gizlerler.
12. Nefret çekişmeyi azdırır,
Sevgi her suçu bağışlar.
13. Akıllı kişinin dudaklarından bilgelik akar,
Ama sağduyudan yoksun olan sırtına kötek yer.
14. Bilge kişi bilgi biriktirir,
Ahmağın ağzıysa onu yıkıma yaklaştırır.
15. Zenginin serveti onun kalesidir,
Fakirin yoksulluğu ise onu yıkıma götürür.
16. Doğru kişinin ücreti yaşamdır,
Kötünün geliriyse kendisine cezadır.
17. Terbiyeye kulak veren yaşam yolunu bulur.
Uyarıları reddedense başkalarını yoldan saptırır.
18. Nefretini gizleyen kişinin dudakları yalancıdır.
İftira yayan akılsızdır.
19. Çok konuşanın günahı eksik olmaz,
Sağduyulu kişiyse dilini tutar.
20. Doğru kişinin dili saf gümüş gibidir,
Kötünün niyetleriyse değersizdir.
21. Doğru kişinin sözleri birçoklarını besler,
Ahmaklarsa sağduyu yoksunluğundan ölür.
22. RAB'bin bereketidir kişiyi zengin eden,
RAB buna dert katmaz.
23. Kötülük akılsızlar için eğlence gibidir.
Aklı başında olanlar içinse bilgelik aynı şeydir.
24. Kötü kişinin korktuğu başına gelir,
Doğru kişiyse dileğine erişir.
25. Kasırga gelince kötü kişiyi silip götürür;
Ama doğru kişi sonsuza dek ayakta kalır.
26. Dişler için sirke,
Gözler için duman neyse,
Tembel ulak da kendisini gönderen için öyledir.
27. RAB korkusu ömrü uzatır,
Kötülerin yıllarıysa kısadır.
28. Doğrunun umudu onu sevindirir,
Kötünün beklentileriyse boşa çıkar.
29. RAB'bin yolu dürüst için sığınak,
Fesatçı içinse yıkımdır.
30. Doğru kişi hiçbir zaman sarsılmaz,
Ama kötüler ülkede kalamaz.
31. Doğru kişinin ağzı bilgelik üretir,
Sapık dilse kesilir.
32. Doğru kişinin dudakları söylenecek sözü bilir,
Kötünün ağzındansa sapık sözler çıkar.